φιλόδοξος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
φιλόδοξος
Structure:
φιλοδοξ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐκ ἀτόπωσ τινὲσ οὐδὲ φαύλωσ συγκεῖσθαι πρὸσ τοὺσ φιλοδόξουσ ὑπονοοῦσι τὸν ἐπὶ τῷ Ἰξίονι μῦθον, ὡσ δὴ λαβόντι τὴν νεφέλην ἀντὶ τῆσ Ἥρασ καὶ τῶν Κενταύρων οὕτωσ γενομένων, καὶ γὰρ οὗτοι τῆσ ἀρετῆσ ὥσπερ εἰδώλῳ τινὶ τῇ δόξῃ συνόντεσ, οὐδὲν εἰλικρινὲσ οὐδ’ ὡμολογημένον, ἀλλὰ νόθα καὶ μικτὰ πολλὰ πράττουσιν, ἄλλασ ἄλλασ φορὰσ φερόμενοι, ζήλοισ καὶ πάθεσιν ἐπακολουθοῦντεσ, ὅπερ οἱ Σοφοκλέουσ βοτῆρεσ ἐπὶ τῶν ποιμνίων λέγουσιν τούτοισ γὰρ ὄντεσ δεσπόται δουλεύομεν, καὶ τῶνδ’ ἀνάγκη καὶ σιωπώντων κλύειν. (Plutarch, Agis, chapter 1 1:1)
- ὅθεν οὐδ’ Ἐπίκουροσ οἰέται δεῖν ἡσυχάζειν, ἀλλὰ τῇ φύσει χρῆσθαι πολιτευομένουσ καὶ πράσσοντασ τὰ κοινὰ τοὺσ φιλοτίμουσ καὶ φιλοδόξουσ, ὡσ μᾶλλον ὑπ’ ἀπραγμοσύνησ ταράττεσθαι. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 2 3:2)
- τὰ κοινὰ τοὺσ φιλοτίμουσ καὶ φιλοδόξουσ, ὡσ μᾶλλον ὑπ’ ἀπραγμοσύνησ ταράττεσθαι καὶ κακοῦσθαι πεφυκότασ, ἂν ὧν ὀρέγονται μὴ τυγχάνωσιν. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 2 10:1)
- τοὺσ φιλοδόξουσ, καθάπερ τοὺσ φιλογύνασ γυναικομανεῖσ καὶ τοὺσ φιλόρνιθασ ὀρνιθομανεῖσ, τὸ αὐτὸ σημαινόντων τῶν ὀνομάτων τούτων, ὥστε καὶ τὰ λοιπὰ μὴ ἀλλοτρίωσ καλεῖσθαι τὸν τρόπον τοῦτον, καὶ γὰρ ὁ φίλοψοσ καὶ ὁ ὀψοφάγοσ οἱο͂ν ὀψομανήσ ἐστι καὶ ὁ φίλοινοσ οἰνομανὴσ καὶ ὡσαύτωσ ἐπὶ τῶν ὁμοίων, οὐκ ἀλλοτρίωσ τῆσ μανίασ κειμένησ ἐπ’ αὐτοῖσ ὡσ ἁμαρτάνουσι μανικῶσ καὶ τῆσ ἀληθείασ ἐπὶ πλεῖον ἀπαρτωμένοισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 12 1:1)
- Εἰσί τινεσ, οἳ τοὺσ μὲν φιλαργύρουσ ἢ φιλόψουσ ἢ οἰνόφλυγασ ἢ περὶ γυναῖκασ ἢ παῖδασ ἐπτοημένουσ ἀσώτουσ ἀποκαλοῦσι καὶ δυστυχεῖσ, καὶ τούτων ἕκαστον ἡγοῦνται τὸ μέγιστον ὄνειδοσ, τοὺσ δὲ φιλοτίμουσ καὶ φιλοδόξουσ τοὐναντίον ἐπαινοῦσιν, ὡσ λαμπρούσ· (Dio, Chrysostom, Orationes, 1:1)
