φάος
3군 변화 명사; 중성
자동번역
로마알파벳 전사:
고전 발음: []
신약 발음: []
기본형:
φάος
φάεος
형태분석:
φαο
(어간)
+
ς
(어미)
어원: epic nom. and acc. pl. fa/ea [a_ metri grat.]
뜻
- 빛, 불, 전등
- 날, 하루
- light, especially daylight
- (poetic) the life of men
- of the light or time of day
- a day
곡용 정보
3군 변화
위에 제시된 변화형은 규칙에 따라 생성된 것이며 일부 형태는 실제 사용여부가 입증되지 않았으니, 참고용으로만 사용하시길 바랍니다.
현재 일부 변화형의 강세가 잘못 표기되는 오류가 있어 수정 중에 있으니 유의하시길 바랍니다.
- Ἕλληνεσ δὲ οὔτε παρ’ Αἰθιόπων οὔτε παρ’ Αἰγυπτίων ἀστρολογίησ πέρι οὐδὲν ἤκουσαν, ἀλλὰ σφίσιν Ὀρφεὺσ ὁ Οἰάγρου καὶ Καλλιόπησ πρῶτοσ τάδε ἀπηγήσατο, οὐ μάλα ἐμφανέωσ, οὐδὲ ἐσ φάοσ τὸν λόγον προήνεγκεν, ἀλλ’ ἐσ γοητείην καὶ ἱερολογίην, οἱή διανοίη ἐκείνου. (Lucian, De astrologia, (no name) 10:1)
(루키아노스, De astrologia, (no name) 10:1)
- εἰ γὰρ τεθνῶσιν ἀμπλακημάτων τίσισ βροτοῖσ ὀπηδεῖ τῶν ἔδρασαν ἐν φάει, οὐ Τάνταλον ποτοῖσιν, οὐδ̓ Ἰξίονα τροχῷ στροβητόν, οὐδὲ Σίσυφον πέτρῳ ἔδει κολάζειν ἐν δόμοισι Πλουτέωσ, ἁπλῶσ δὲ πάντασ τοὺσ κακῶσ δεδρακότασ τοῖσ σοῖσ προσάπτειν ἀρθροκηδέσιν πόνοισ, ὥσ μου τὸ λυπρὸν καὶ ταλαίπωρον δέμασ χειρῶν ἀπ̓ ἄκρων εἰσ ἄκρασ ποδῶν βάσεισ ἰχῶρι φαύλῳ καὶ πικρῷ χυμῷ χολῆσ πνεύματι βιαίῳ τόδε διασφίγγον πόρουσ ἕστηκε καὶ μεμυκὸσ ἐπιτείνει πόνουσ. (Lucian, 3)
(루키아노스, 3)
- σκέδασον δ̓ ἀπ̓ ὄσσων νύχιον ἀέροσ βάθοσ μολὼν θύραζε καὶ πρὸσ ἡλίου φάοσ ἀθόλωτον αὔραν πνεύματοσ φαιδροῦ σπάσον· (Lucian, 12)
(루키아노스, 12)
- δέκατον γὰρ ἤδη τοῦτο πρὸσ πέμπτῳ φάει, ἐξ οὗ ζόφῳ σύγκλειστοσ ἡλίου δίχα εὐναῖσ ἐν ἀστρώτοισι τείρομαι δέμασ. (Lucian, 13)
(루키아노스, 13)
- μὴ σὺ γ’ ἐπ’ Ἀρμενίουσ ἐλάαν στρατόν, οὐ γὰρ ἄμεινον, μή σοι θηλυχίτων τισ ἀνὴρ τόξου ἄπο λυγρὸν πότμον ἐπιπροϊεὶσ παύσῃ βιότοιο φάουσ τε. (Lucian, Alexander, (no name) 27:5)
(루키아노스, Alexander, (no name) 27:5)
- "μορφὴν εὐβάργουλισ εἰσ σκιὰν χνεχικραγη λείψει φάοσ. (Lucian, Alexander, (no name) 52:4)
(루키아노스, Alexander, (no name) 52:4)
- θνατὸν εὖντα χρὴ διδύμουσ ἀέξειν γνώμασ, ὅτι τ’ αὔριον ὄψεαι μοῦνον ἁλίου φάοσ, χὥτι πεντήκοντ’ ἔτεα ζωὰν βαθύπλουτον τελεῖσ. (Bacchylides, , epinicians, ode 3 17:3)
(바킬리데스, , epinicians, ode 3 17:3)
- καὶ μάν π]οτ’ ἐρειψιπύλαν παῖδ’ ἀνίκ]ατον λέγουσιν δῦναι Διὸσ] ἀργικεραύ‐ νου δώματα Φερσεφόνασ τανισφύρου, καρχαρόδοντα κύν’ ἄ‐ ξοντ’ ἐσ φάοσ ἐξ Αἴ̈δα, υἱὸν ἀπλάτοι’ Ἐχίδνασ· (Bacchylides, , epinicians, ode 5 5:1)
(바킬리데스, , epinicians, ode 5 5:1)
