Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐμενέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐμενέω

Structure: εὐμενέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from eu)menh/s

Sense

  1. to be gracious
  2. to deal kindly with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐμενῶ εὐμενεῖς εὐμενεῖ
Dual εὐμενεῖτον εὐμενεῖτον
Plural εὐμενοῦμεν εὐμενεῖτε εὐμενοῦσιν*
SubjunctiveSingular εὐμενῶ εὐμενῇς εὐμενῇ
Dual εὐμενῆτον εὐμενῆτον
Plural εὐμενῶμεν εὐμενῆτε εὐμενῶσιν*
OptativeSingular εὐμενοῖμι εὐμενοῖς εὐμενοῖ
Dual εὐμενοῖτον εὐμενοίτην
Plural εὐμενοῖμεν εὐμενοῖτε εὐμενοῖεν
ImperativeSingular εὐμένει εὐμενείτω
Dual εὐμενεῖτον εὐμενείτων
Plural εὐμενεῖτε εὐμενούντων, εὐμενείτωσαν
Infinitive εὐμενεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐμενων εὐμενουντος εὐμενουσα εὐμενουσης εὐμενουν εὐμενουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐμενοῦμαι εὐμενεῖ, εὐμενῇ εὐμενεῖται
Dual εὐμενεῖσθον εὐμενεῖσθον
Plural εὐμενούμεθα εὐμενεῖσθε εὐμενοῦνται
SubjunctiveSingular εὐμενῶμαι εὐμενῇ εὐμενῆται
Dual εὐμενῆσθον εὐμενῆσθον
Plural εὐμενώμεθα εὐμενῆσθε εὐμενῶνται
OptativeSingular εὐμενοίμην εὐμενοῖο εὐμενοῖτο
Dual εὐμενοῖσθον εὐμενοίσθην
Plural εὐμενοίμεθα εὐμενοῖσθε εὐμενοῖντο
ImperativeSingular εὐμενοῦ εὐμενείσθω
Dual εὐμενεῖσθον εὐμενείσθων
Plural εὐμενεῖσθε εὐμενείσθων, εὐμενείσθωσαν
Infinitive εὐμενεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐμενουμενος εὐμενουμενου εὐμενουμενη εὐμενουμενης εὐμενουμενον εὐμενουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐμένουν ηὐμένεις ηὐμένειν*
Dual ηὐμενεῖτον ηὐμενείτην
Plural ηὐμενοῦμεν ηὐμενεῖτε ηὐμένουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐμενούμην ηὐμενοῦ ηὐμενεῖτο
Dual ηὐμενεῖσθον ηὐμενείσθην
Plural ηὐμενούμεθα ηὐμενεῖσθε ηὐμενοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εὐχαρηστήσαντεσ αὐτοῖσ καὶ προσπαρακαλέσαντεσ καὶ εἰσ τὰ λοιπὰ πρὸσ τὸ γένοσ εὐμενεῖσ εἶναι, παρεγένοντο εἰσ Ἱεροσόλυμα τῆσ τῶν ἑβδομάδων ἑορτῆσ οὔσησ ὑπογύου. (Septuagint, Liber Maccabees II 12:31)
  • προσῆλθεν ἐπὶ τὸ βῆμα Λυσίασ, ἐπελογήσατο ἐνδεχομένωσ, συνέπεισε, κατεπράϋνε, εὐμενεῖσ ἐποίησεν, ἀνέζευξεν εἰσ Ἀντιόχειαν. οὕτω τὰ τοῦ βασιλέωσ τῆσ ἐφόδου καὶ τῆσ ἀναζυγῆσ ἐχώρησε. (Septuagint, Liber Maccabees II 13:26)
  • "δαίμονεσ μητρῷοι καὶ πατρῷοι, δέξασθέ με εὐμενεῖσ. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 16:5)
  • δεινόν γε, θνητοῖσ ὡσ ἅπαντα συμπίτνει, καὶ τὰσ ἀνάγκασ οἱ νόμοι διώρισαν, φίλουσ τιθέντεσ τούσ γε πολεμιωτάτουσ ἐχθρούσ τε τοὺσ πρὶν εὐμενεῖσ ποιούμενοι. (Euripides, Hecuba, episode, iambics 5:13)
  • ἡμῖν ἂν εἰε͂ν, εἰ κρατοῖμεν, εὐμενεῖσ; (Euripides, episode, lyric 1:41)

Synonyms

  1. to be gracious

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION