- ὥσπερ γὰρ ἐν ἐκείναισ ἡ μὲν ἐλευθέρα καὶ σώφρων γαμετὴ κάθηται μηδενὸσ οὖσα τῶν αὑτῆσ κυρία, ἑταίρα δέ τισ ἄφρων ἐπ’ ὀλέθρῳ τοῦ βίου παροῦσα πάσησ ἀξιοῖ τῆσ οὐσίασ ἄρχειν, σκυβαλίζουσα καὶ δεδιττομένη τὴν ἑτέραν· (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 1 1:2)
(디오니시오스, De antiquis oratoribus, chapter 1 1:2)
- ἐγένετο κατὰ τοὺσ παλαιοὺσ καὶ γυνή τισ ὁμώνυμοσ αὐτῇ, ποιήτρια, πάνυ καλὴ καὶ σοφή, καὶ ἄλλη ἑταίρα τῶν Ἀττικῶν ἐπιφανήσ, περὶ ἧσ καὶ ὁ κωμικὸσ ποιητὴσ ἔφη, ἡ Μυῖα ἔδακνεν αὐτὸν ἄχρι τῆσ καρδίασ· (Lucian, Muscae Encomium, (no name) 11:1)
(루키아노스, Muscae Encomium, (no name) 11:1)
- εὔχεσθε τοῖσ θεοῖσι τοῖσ Ὀλυμπίοισ καὶ ταῖσ Ὀλυμπίαισι καὶ τοῖσ Πυθίοισ καὶ ταῖσι Πυθίαισι καὶ τοῖσ Δηλίοισ καὶ ταῖσι Δηλίαισι τοῖσ <τ’> ἄλλοισ θεοῖσ, εἴ τισ ἐπιβουλεύει τι τῷ δήμῳ κακὸν τῷ τῶν γυναικῶν ἢ ’πικηρυκεύεται Εὐριπίδῃ Μήδοισ <τ’> ἐπὶ βλάβῃ τινὶ τῇ τῶν γυναικῶν, ἢ τυραννεῖν ἐπινοεῖ ἢ τὸν τύραννον συγκατάγειν, ἢ παιδίον ὑποβαλλομένησ κατεῖπεν, ἢ δούλη τινὸσ προαγωγὸσ οὖσ’ ἐνετρύλλισεν τῷ δεσπότῃ ἢ πεμπομένη τισ ἀγγελίασ ψευδεῖσ φέρει, ἢ μοιχὸσ εἴ τισ ἐξαπατᾷ ψευδῆ λέγων καὶ μὴ δίδωσιν ἃν ὑπόσχηταί ποτε, ἢ δῶρά τισ δίδωσι μοιχῷ γραῦσ γυνή, ἢ καὶ δέχεται προδιδοῦσ’ ἑταίρα τὸν φίλον, κεἴ τισ κάπηλοσ ἢ καπηλὶσ τοῦ χοῶσ ἢ τῶν κοτυλῶν τὸ νόμισμα διαλυμαίνεται, κακῶσ ἀπολέσθαι τοῦτον αὐτὸν κᾠκίαν ἀρᾶσθε, ταῖσ δ’ ἄλλαισιν ὑμῖν τοὺσ θεοὺσ εὔχεσθε πάσαισ πολλὰ δοῦναι κἀγαθά. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Parodos, lyric 1:1)
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Parodos, lyric 1:1)
- γυνή μέ τισ νύκτωρ ἑταίρα καὶ φίλη μετεπέμψατ’ ὠδίνουσα. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Choral, iambics14)
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Choral, iambics14)
- τοῦτο γοῦν καὶ μόνον ἐπριάμην τοῦ σοῦ ἔρωτοσ, ὅτι μου τηλικαύτην πεποίηκασ τὴν γαστέρα καὶ μετὰ μικρὸν παιδοτροφεῖν δεήσει, πρᾶγμα ἑταίρᾳ βαρύτατον· (Lucian, Dialogi meretricii, 1:3)
(루키아노스, Dialogi meretricii, 1:3)
