Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἔποικος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἔποικος ἔποικη ἔποικον

Structure: ἐποικ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. one who has settled among strangers, a settler, alien
  2. a colonist
  3. neighbouring, a neighbour, one near

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative έ̓ποικος ἔποίκη έ̓ποικον
Genitive ἐποίκου ἔποίκης ἐποίκου
Dative ἐποίκῳ ἔποίκῃ ἐποίκῳ
Accusative έ̓ποικον ἔποίκην έ̓ποικον
Vocative έ̓ποικε ἔποίκη έ̓ποικον
DualN/A/V ἐποίκω ἔποίκᾱ ἐποίκω
G/D ἐποίκοιν ἔποίκαιν ἐποίκοιν
PluralNominative έ̓ποικοι έ̓́ποικαι έ̓ποικα
Genitive ἐποίκων ἔποικῶν ἐποίκων
Dative ἐποίκοις ἔποίκαις ἐποίκοις
Accusative ἐποίκους ἔποίκᾱς έ̓ποικα
Vocative έ̓ποικοι έ̓́ποικαι έ̓ποικα
Positive Comparative Superlative
Adjective έ̓ποικος ἐποίκου ἐποικότερος ἐποικοτέρου ἐποικότατος ἐποικοτάτου
Adverb ἐποίκως ἐποικότερον ἐποικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πρόπασα δ’ ἤδη στονόεν λέλακε χώρα, μεγαλοσχήμονά ἀρχαι‐ οπρεπῆ < > στένουσι τὰν σὰν ξυνομαιμόνων τε τιμάν, ὁπόσοι τ’ ἔποικον ἁγνᾶσ Ἀσίασ ἕδοσ νέμονται, μεγαλοστόνοισι σοῖσ πή‐ μασι συγκάμνουσι θνατοί. (Aeschylus, Prometheus Bound, choral, antistrophe 11)
  • παρώρμησεν δὲ καὶ τοὺσ ἐν Συρίᾳ δυνατοὺσ ἐπὶ τὴν βοήθειαν τόν τε ἔποικον τοῦ Λιβάνου Πτολεμαῖον καὶ Ιἄμβλιχον, δι’ οὓσ αἱ ταύτῃ πόλεισ ἑτοίμωσ συνεφήψαντο τοῦ πολέμου. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 267:1)

Synonyms

  1. one who has settled among strangers

  2. a colonist

  3. neighbouring

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION