- τὰ μὲν δὴ ὑψηλὰ καὶ κορυφαῖα τοῦ οἴκου τοιάδε, Ὁμήρου τινὸσ δεόμενα ἐπαινέτου, ἵνα αὐτὸν ἢ ὑψώροφον ὡσ τὸν Ἑλένησ θάλαμον ἢ αἰγλήεντα ὡσ τὸν Ὄλυμπον εἴποι· (Lucian, De Domo, (no name) 9:1)
(루키아노스, De Domo, (no name) 9:1)
- ὅτι μέν, ὦ Εὔφανεσ, ἐπαινέτησ ὢν Πινδάρου πολλάκισ ἔχεισ διὰ στόματοσ ὡσ εἰρημένον εὖ καὶ πιθανῶσ ὑπ’ αὐτοῦ τιθεμένων ἀγώνων πρόφασισ ἀρετὰν ἐσ αἰπὺν ἔβαλε σκότον οὐκ ἀγνοοῦμεν. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 1 1:1)
(플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 1 1:1)
- "οὐ σὺ μέντοι Ὁμήρου ἐπαινέτησ εἶ, ὃσ ἔφη χαριεστάτην ἥβην εἶναι τοῦ ὑπηνήτου, ἣν νῦν Ἀλκιβιάδησ αὐτὸσ ἔχει; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 61 5:5)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 61 5:5)
- εἰ δέ τισ παραβαίνοι τι τῆσ ἀρχαίασ μουσικῆσ, οὐκ ἐπέτρεπον ἀλλὰ καὶ τὸν Τέρπανδρον ἀρχαϊκώτερον ὄντα καὶ ἄριστον τῶν καθ’ ἑαυτὸν κιθαρῳδῶν καὶ τῶν ἡρωικῶν πράξεων ἐπαινέτην, ὅμωσ οἱ ἔφοροι ἐζημίωσαν καὶ τὴν κιθάραν αὐτοῦ προσεπαττάλευσαν φέροντεσ, ὅτι μίαν μόνην χορδὴν ἐνέτεινε περισσοτέραν τοῦ ποικίλου τῆσ φωνῆσ χάριν μόνα γὰρ τὰ ἁπλούστερα τῶν μελῶν ἐδοκίμαζον. (Plutarch, Instituta Laconica, section 171)
(플루타르코스, Instituta Laconica, section 171)
- ἀλλὰ καὶ τὸν Τέρπανδρον ἀρχαϊκώτατον ὄντα καὶ ἄριστον τῶν καθ’ ἑαυτὸν κιθαρῳδῶν καὶ τῶν ἡρωικῶν πράξεων ἐπαινέτην, ὅμωσ οἱ ἔφοροι ἐζημίωσαν καὶ τὴν κιθάραν αὐτοῦ προσεπαττάλευσαν φέροντεσ, ὅτι μίαν μόνην χορδὴν ἐνέτεινε περισσοτέραν τοῦ ποικίλου τῆσ φωνῆσ χάριν μόνα γὰρ τὰ ἁπλούστερα τῶν μελῶν ἐδοκίμαζον. (Plutarch, Instituta Laconica, section 172)
(플루타르코스, Instituta Laconica, section 172)
- πράττεισ τι, πράξει συμπαρὼν ὅ τι ἂν δέῃ, δίκαια ταὐτὰ τῷ τρέφοντι νενομικώσ, ἐπαινέτησ θαυμαστὸσ οἱο͂σ τῶν φίλων, χαίρουσι δείπνων ἡδοναῖσ ἀσυμβόλοισ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 32 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 32 1:1)
- νοντασ ἀπειρίᾳ διδάσκων, ὡσ δὲ ἦσαν ἰταμοὶ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἐθώπευον ὑποτρέχοντεσ, ἐκείνῳ δὲ ἐπολέμουν, τὸν μὲν πρῶτον αὐτῶν καταγνοὺσ περὶ πίστιν ἐν κληρονομίᾳ γεγονέναι πονηρόν ἀπήλασε τοῦ ταμιείου, δευτέρῳ δέ τινὶ ῥᾳδιουργίασ προὔθηκε κρίσιν, ᾧ Κάτλοσ Λουτάτιοσ ὁ τιμητὴσ ἀνέβη βοηθήσων, ἀνὴρ μέγα τὸ τῆσ ἀρχῆσ ἔχων ἀξίωμα, τὸ δὲ τῆσ ἀρετῆσ ἔχων μέγιστον, ὡσ πάντων δικαιοσύνῃ καὶ σωφροσύνῃ Ῥωμαίων διαφέρων ἦν δὲ καὶ τοῦ Κάτωνοσ ἐπαινέτησ καὶ συνήθησ διὰ τὸν βίον. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 16 3:2)
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 16 3:2)
- γένηται καὶ συνήθησ, ψέγων μὲν οἷσ ἐκεῖνον αἰσθάνεται πράγμασι καὶ βίοισ καὶ ἀνθρώποισ ἀχθόμενον, ἐπαινέτησ δὲ τῶν ἀρεσκόντων . (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 6 5:1)
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 6 5:1)