Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκκλησιάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκκλησιάζω

Structure: ἐκκλησιάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: for the odd appearence of the preverb e)k in its full force, cf. e)gkwmia/zw

Sense

  1. to hold an assembly, debate therein
  2. to be a member of the Assembly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκλησιάζω ἐκκλησιάζεις ἐκκλησιάζει
Dual ἐκκλησιάζετον ἐκκλησιάζετον
Plural ἐκκλησιάζομεν ἐκκλησιάζετε ἐκκλησιάζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκκλησιάζω ἐκκλησιάζῃς ἐκκλησιάζῃ
Dual ἐκκλησιάζητον ἐκκλησιάζητον
Plural ἐκκλησιάζωμεν ἐκκλησιάζητε ἐκκλησιάζωσιν*
OptativeSingular ἐκκλησιάζοιμι ἐκκλησιάζοις ἐκκλησιάζοι
Dual ἐκκλησιάζοιτον ἐκκλησιαζοίτην
Plural ἐκκλησιάζοιμεν ἐκκλησιάζοιτε ἐκκλησιάζοιεν
ImperativeSingular ἐκκλησίαζε ἐκκλησιαζέτω
Dual ἐκκλησιάζετον ἐκκλησιαζέτων
Plural ἐκκλησιάζετε ἐκκλησιαζόντων, ἐκκλησιαζέτωσαν
Infinitive ἐκκλησιάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκλησιαζων ἐκκλησιαζοντος ἐκκλησιαζουσα ἐκκλησιαζουσης ἐκκλησιαζον ἐκκλησιαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκλησιάζομαι ἐκκλησιάζει, ἐκκλησιάζῃ ἐκκλησιάζεται
Dual ἐκκλησιάζεσθον ἐκκλησιάζεσθον
Plural ἐκκλησιαζόμεθα ἐκκλησιάζεσθε ἐκκλησιάζονται
SubjunctiveSingular ἐκκλησιάζωμαι ἐκκλησιάζῃ ἐκκλησιάζηται
Dual ἐκκλησιάζησθον ἐκκλησιάζησθον
Plural ἐκκλησιαζώμεθα ἐκκλησιάζησθε ἐκκλησιάζωνται
OptativeSingular ἐκκλησιαζοίμην ἐκκλησιάζοιο ἐκκλησιάζοιτο
Dual ἐκκλησιάζοισθον ἐκκλησιαζοίσθην
Plural ἐκκλησιαζοίμεθα ἐκκλησιάζοισθε ἐκκλησιάζοιντο
ImperativeSingular ἐκκλησιάζου ἐκκλησιαζέσθω
Dual ἐκκλησιάζεσθον ἐκκλησιαζέσθων
Plural ἐκκλησιάζεσθε ἐκκλησιαζέσθων, ἐκκλησιαζέσθωσαν
Infinitive ἐκκλησιάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκλησιαζομενος ἐκκλησιαζομενου ἐκκλησιαζομενη ἐκκλησιαζομενης ἐκκλησιαζομενον ἐκκλησιαζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠκκλησίαζον ἠκκλησίαζες ἠκκλησίαζεν*
Dual ἠκκλησιάζετον ἠκκλησιαζέτην
Plural ἠκκλησιάζομεν ἠκκλησιάζετε ἠκκλησίαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠκκλησιαζόμην ἠκκλησιάζου ἠκκλησιάζετο
Dual ἠκκλησιάζεσθον ἠκκλησιαζέσθην
Plural ἠκκλησιαζόμεθα ἠκκλησιάζεσθε ἠκκλησιάζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκκλησίασ ἀθροισθείσησ ἄνδρεσ αἱρετοὶ καθείργνυντο πλησίον εἰσ οἴκημα, τὴν μὲν ὄψιν οὐχ ὁρῶντεσ οὐδὲ ὁρώμενοι, τὴν δὲ κραυγὴν μόνον ἀκούοντεσ ἐκκλησιαζόντων. (Plutarch, Lycurgus, chapter 26 2:1)
  • λέγεται δὲ Ἀθηναίων ἐκκλησιαζόντων ἀναβὰσ ἐπὶ τὸ βῆμα ποιῆσαι σιωπὴν καὶ προσδοκίαν μεγάλην διὰ τὸ παράδοξον· (Plutarch, Antony, chapter 70 2:3)
  • πολλῶν δὲ καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν παριόντων οὐθενὸσ ἐξάκουστοσ ἦν ὁ λόγοσ ὑπὸ τοῦ θορύβου τε καὶ τῆσ ἀκοσμίασ τῶν ἐκκλησιαζόντων. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 41 1:2)
  • Κτησιφῶν δὲ ἐν τῷ θεάτρῳ, οὐ τοὺσ νόμουσ μόνον ὑπερβάσ, ἀλλὰ καὶ τὸν τόπον μετενεγκών, οὐδὲ ἐκκλησιαζόντων Ἀθηναίων, ἀλλὰ τραγῳδῶν γιγνομένων, οὐδ’ ἐναντίον τοῦ δήμου, ἀλλ’ ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων, ἵν’ ἡμῖν συνειδῶσιν οἱο͂ν ἄνδρα τιμῶμεν. (Aeschines, Speeches, , section 34 1:1)
  • ὁ δὲ ῥήτωρ ὁ φεύγων τὴν γραφὴν οὐ τοὺσ νόμουσ μόνον παραβέβηκεν, ἀλλὰ καὶ τὸν καιρὸν τῆσ ἀναρρήσεωσ καὶ τὸν τόπον, κελεύων οὐκ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, ἀλλ’ ἐν τῷ θεάτρῳ τὴν ἀνάρρησιν γίγνεσθαι, οὐδ’ ἐκκλησιαζόντων Ἀθηναίων, ἀλλὰ μελλόντων τραγῳδῶν εἰσιέναι. (Aeschines, Speeches, , section 2042)

Synonyms

  1. to hold an assembly

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION