Hellas Alive Dictionary - εγκαταλειπω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐγκαταλείπω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐγκαταλείπω ἐγκαταλείψω

Structure: ἐγ (Prefix) + κατα (Prefix) + λείπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to leave behind
to leave in the lurch
to leave out, omit
to be left behind

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐγκαταλείπω	ἐγκαταλείπεις	ἐγκαταλείπει
	Dual		ἐγκαταλείπετον	ἐγκαταλείπετον
	Plural	ἐγκαταλείπομεν	ἐγκαταλείπετε	ἐγκαταλείπουσιν*
Subjunctive	Singular	ἐγκαταλείπω	ἐγκαταλείπῃς	ἐγκαταλείπῃ
	Dual		ἐγκαταλείπητον	ἐγκαταλείπητον
	Plural	ἐγκαταλείπωμεν	ἐγκαταλείπητε	ἐγκαταλείπωσιν*
Optative	Singular	ἐγκαταλείποιμι	ἐγκαταλείποις	ἐγκαταλείποι
	Dual		ἐγκαταλείποιτον	ἐγκαταλειποίτην
	Plural	ἐγκαταλείποιμεν	ἐγκαταλείποιτε	ἐγκαταλείποιεν
Imperative	Singular		ἐγκαταλείπε	ἐγκαταλειπέτω
	Dual		ἐγκαταλείπετον	ἐγκαταλειπέτων
	Plural		ἐγκαταλείπετε	ἐγκαταλειπόντων, ἐγκαταλειπέτωσαν
Infinitive		ἐγκαταλείπειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐγκαταλειπων ἐγκαταλειποντος	ἐγκαταλειπουσα ἐγκαταλειπουσης	ἐγκαταλειπον ἐγκαταλειποντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐγκαταλείπομαι	ἐγκαταλείπει, ἐγκαταλείπῃ	ἐγκαταλείπεται
	Dual		ἐγκαταλείπεσθον	ἐγκαταλείπεσθον
	Plural	ἐγκαταλειπόμεθα	ἐγκαταλείπεσθε	ἐγκαταλείπονται
Subjunctive	Singular	ἐγκαταλείπωμαι	ἐγκαταλείπῃ	ἐγκαταλείπηται
	Dual		ἐγκαταλείπησθον	ἐγκαταλείπησθον
	Plural	ἐγκαταλειπώμεθα	ἐγκαταλείπησθε	ἐγκαταλείπωνται
Optative	Singular	ἐγκαταλειποίμην	ἐγκαταλείποιο	ἐγκαταλείποιτο
	Dual		ἐγκαταλείποισθον	ἐγκαταλειποίσθην
	Plural	ἐγκαταλειποίμεθα	ἐγκαταλείποισθε	ἐγκαταλείποιντο
Imperative	Singular		ἐγκαταλείπου	ἐγκαταλειπέσθω
	Dual		ἐγκαταλείπεσθον	ἐγκαταλειπέσθων
	Plural		ἐγκαταλείπεσθε	ἐγκαταλειπέσθων, ἐγκαταλειπέσθωσαν
Infinitive		ἐγκαταλείπεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐγκαταλειπομενος ἐγκαταλειπομενου	ἐγκαταλειπομενη ἐγκαταλειπομενης	ἐγκαταλειπομενον ἐγκαταλειπομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐγκατέλειπον	ἐγκατέλειπες	ἐγκατέλειπεν*
	Dual		ἐγκατελείπετον	ἐγκατελειπέτην
	Plural	ἐγκατελείπομεν	ἐγκατελείπετε	ἐγκατέλειπον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐγκατελειπόμην	ἐγκατελείπου	ἐγκατελείπετο
	Dual		ἐγκατελείπεσθον	ἐγκατελειπέσθην
	Plural	ἐγκατελειπόμεθα	ἐγκατελείπεσθε	ἐγκατελείποντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὅσῳ γὰρ χρόνοσ γέγονε πλείων, καὶ φίλουσ πλείονασ καὶ συναγωνιστὰσ πεποίηκεν, οὓσ οὔτε συνεξάγειν ἑαυτῷ πάντασ ἐνδέχεται καθάπερ διδασκάλῳ χορὸν οὔτ’ ἐγκαταλείπειν δίκαιον· (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 7 7:1)
ἔπειτα οὐ δίκαιον δήπου τὸν ποιητὸν υἱὸν ποιητοὺσ ἑτέρουσ εἰσάγειν, ἀλλ’ ἐγκαταλείπειν μὲν γιγνομένουσ, ὅταν δὲ τοῦτ’ ἐπιλίπῃ, τοῖσ γένεσιν ἀποδιδόναι τὰσ κληρονομίασ· (Demosthenes, Speeches 41-50, 76:1)
παραδιηγεῖσθαι δὲ ὅσα εἰσ τὴν σὴν ἀρετὴν φέρει οἱο͂ν "ἐγὼ δ’ ἐνουθέτουν, ἀεὶ τὰ δίκαια λέγων, μὴ τὰ τέκνα ἐγκαταλείπειν" , ἢ θατέρου κακίαν· (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 16 5:1)
ὑμᾶσ δὲ μηδ’ ὑπὲρ ὧν ἐκεῖνοι δικαίωσ κτησάμενοι παρέδοσαν ὑμῖν ἐθέλειν ἐρρωμένωσ ἀμύνεσθαι, ἀλλὰ τὸν μὲν ἐκ Μακεδονίασ ὁρμώμενον οὕτωσ εἶναι φιλοκίνδυνον ὥσθ’ ὑπὲρ τοῦ μείζω ποιῆσαι τὴν ἀρχὴν κατατετρῶσθαι πᾶν τὸ σῶμα τοῖσ πολεμίοισ μαχόμενον, Ἀθηναίουσ δέ, οἷσ πάτριόν ἐστι μηδενὸσ ἀκούειν, ἁπάντων δὲ κρατεῖν ἐν τοῖσ πολέμοισ, τούτουσ διὰ ῥᾳθυμίαν ἢ μαλακίαν ἐγκαταλείπειν τά τε τῶν προγόνων ἔργα καὶ τὰ συμφέροντα τῆσ πατρίδοσ. (Demosthenes, Speeches 11-20, 26:1)
τούτῳ γὰρ τῷ τρόπῳ πᾶν τὸ θνητὸν σῴζεται, οὐ τῷ παντάπασιν τὸ αὐτὸ ἀεὶ εἶναι ὥσπερ τὸ θεῖον, ἀλλὰ τῷ τὸ ἀπιὸν καὶ παλαιούμενον ἕτερον νέον ἐγκαταλείπειν οἱο͂ν αὐτὸ ἦν. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 403:3)

Synonyms

to leave behind
- ὑπολιμπάνω (to leave behind)
- ἐλλείπω (to leave in, leave behind)
- ἐπιλείπω (to leave behind)
- καταλείπω (to leave behind)
- ἀπολείπω (to leave over or behind, to leave behind one)
- ὑπολείπω (to leave behind one, to leave, against oneself)
- ἀπολείπω (to leave behind, to distance, to surpass)
- ἀπαλλάσσω (to leave)
- παρακαταλείπω (to leave with)
- λείπω (I leave)
- ἀπολιμπάνω (to leave)
- ἀπολείπω (to leave off)
- ἐκφορέω (to carry quite out, leave none behind)
to leave in the lurch
- καταπροδίδωμι (to betray utterly, leave in the lurch)
- ἀπολείπω (to leave quite, forsake, abandon)
to leave out
- παραλείπω (I leave out, omit)
- ὑπερβαίνω (to pass over, pass by, leave out)
- προλείπω (to omit to do)
- παρίημι (to omit)
to be left behind
- ἀπολείπω (to be left behind, stay behind)
- ἐλλείπω (to be left behind, to be surpassed)
- ὑπολείπω (to be left behind, to lag behind, to fall behind)

Derived

ἀπολείπω (to leave over or behind, to leave behind one, to leave hold of)
διαλείπω (to leave an interval between, a gap had been left, having left an interval of)
ἐκλείπω (I leave out, pass over, I forsake)
ἐλλείπω (to leave in, leave behind, to leave out)
ἐπιλείπω (to leave behind, to leave untouched, to fail)
καταλείπω (to leave behind, to leave as an inheritance, to leave in a certain state)
λείπω (I leave, I leave alone, release)
παρακαταλείπω (to leave with)
παραλείπω (I pass over, pass by, I leave out)
περιλείπομαι (to be left remaining, remain over, survive)
προαπολείπω (to fail before, in comparison of)
προλείπω (to go forth and leave, to leave behind, forsake)
προσκαταλείπω (to leave besides as a legacy, to lose besides)
προσλείπω (to be lacking)
συγκαταλείπω (to leave together, to leave a joint)
ὑπολείπω (to leave remaining, to fail, to be left remaining)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐγκαταλείπω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to leave behind

to leave in the lurch

to leave out

to be left behind

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐγκαταλείπω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to leave behind

to leave in the lurch

to leave out

to be left behind

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어