뜻

1. 젊음, 젊은이, 청년, 청춘

1. one arrived at puberty, a youth of, years
2. a throw on the dice

예문

• ὁ δὲ ὁρ´μος ὄρχησίς ἐστιν κοινὴ ἐφήβων τε καὶ παρθένων, παρ ἕνα χορευόντων καὶ ὡς ἀληθῶς ὁρ´μῳ ἐοικότων καὶ ἡγεῖται μὲν ὁ ἔφηβος τὰ νεανικὰ ὀρχούμενος καὶ ὅσοις ὕστερον ἐν πολέμῳ χρήσεται, ἡ παρθένος δὲ ἕπεται κοσμίως τὸ θῆλυ χορεύειν διδάσκουσα, ὡς εἶναι τὸν ὁρ´μον ἐκ σωφροσύνης καὶ ἀνδρείας πλεκόμενον. (Lucian, De saltatione, (no name) 12:1)

  (루키아노스, De saltatione, (no name) 12:1)

• ᾐδεῖτο γὰρ ἔφηβος ἔπ ὢν χήρᾳ συνοικεῖν: (Plutarch, Amatorius, section 2 12:1)

  (플루타르코스, Amatorius, section 2 12:1)

• ἔφηβος, τὸ καλούμενον ποτήριον ἐμβασικοίταν οὕτως φησὶ καλεῖσθαι Φιλήμων ὁ Ἀθηναῖος ἐν τῷ περὶ Ἀττικῶν Ὀνομάτων ἢ Γλωσσῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 361)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 361)

• ἔστι Δράκων τις ἔφηβος, ἄγαν καλός: (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 221)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 221)

• ὁ δ Ἡρακλῆς τραφεὶς καὶ παιδευθεὶς καὶ μάλιστ ἐν τοῖς γυμνασίοις διαπονηθεὶς ἐγένετο ῥώμῃ τε σώματος πολὺ προέχων τῶν ἄλλων ἁπάντων καὶ ψυχῆς λαμπρότητι περιβόητος, ὅς γε τὴν ἡλικίαν ἔφηβος ὤν πρῶτον μὲν ἠλευθέρωσε τὰς Θήβας, ἀποδιδοὺς ὡς πατρίδι τὰς προσηκούσας χάριτας. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 10 2:2)

  (디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 10 2:2)

• οὐκ ἂν διακρίναις εἴτ᾿ ἔφηβός ἐστιν εἴτε καὶ παρθένος: (Lucian, Dialogi deorum, 2:4)

  (루키아노스, Dialogi deorum, 2:4)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.