Sense

1. to draw a boundary through, divide by limits, separate
2. to distinguish, determine, define
3. to determine, declare, to determine, to be
4. to draw distinction, lay down definitions
5. to remove across the frontier, to banish, to carry abroad

Examples

• οὐ μεθύω τὴν φρόνησιν, ἀλλὰ τὸ τοιοῦτον μόνον, τὸ διορίζεσθαι βεβαίωσ τῷ στόματι τὰ γράμματα, φησὶν Ἄλεξισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 11 2:2)
• ὀνόμασι χρῆσθαι φιλεῖ μεγάλοισ καὶ μακροσυλλάβοισ γαπ́ καὶ ταῖσ ἕδραισ αὐτῶν εἶναι πλουσίωσ πάνυ βεβηκυίαισ, χρόνων τε ἀξιολόγων ἐμπεριλήψει διορίζεσθαι θάτερα ἀπὸ τῶν ἑτέρων. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 38 1:1)
• δῆλον ὡσ ἐπειδὴ δύσκολόν ἐστι τὸ θρέμμα ἄνθρωποσ, καὶ πρὸσ τὴν ἀναγκαίαν διόρισιν, τὸ δοῦλόν τε ἔργῳ διορίζεσθαι καὶ ἐλεύθερον καὶ δεσπότην, οὐδαμῶσ εὔχρηστον ἐθέλειν εἶναί τε καὶ γίγνεσθαι φαίνεται, χαλεπὸν δὴ τὸ κτῆμα· (Plato, Laws, book 6 184:3)
• ἢ σμικρὸν οἰεί ἐπιχειρεῖν πρᾶγμα διορίζεσθαι ὅλου βίου διαγωγήν, ᾗ ἂν διαγόμενοσ ἕκαστοσ ἡμῶν λυσιτελεστάτην ζωὴν ζῴη; (Plato, Republic, book 1 386:1)
• τὸ δὲ μηδὲν ἄγαν μετριάζειν ἐν πᾶσι καὶ μηδὲ περὶ ἑνὸσ τῶν ἀνθρωπίνων τελείωσ διορίζεσθαι, ὡσ Ἐπιδάμνιοι. (Diodorus Siculus, Library, fragmenta libri ix, chapter 10 5:1)

Similar forms

• διόρθωσιν (39)
• διορίσαι (36)
• διορίζειν (23)
• διορίζει (19)
• διοριστέον (16)
• διορίζεται (16)
• διορθῶσαι (15)
• διορθώσει (13)
• διόρθωσις (12)
• διορθοῦν (11)
• διορίζων (11)
• διορισμὸν (11)
• διορύξας (10)
• διορᾶν (9)
• διορύξαι (8)
• διορίζομαι (7)
• διορίζον (7)
• διορίσας (5)
• διορισμός (5)
• διορᾷ (4)
• διόρισον (4)
• διορίζουσι (4)
• διόρισαι (4)
• διορισμόν (4)
• διορθώσας (4)
• διορισμῷ (4)
• διορίσωμεν (4)
• διορύττων (3)
• διορίζοντα (3)
• διορίζουσα (3)
• διόρθωμα (3)
• διορίζοντι (2)
• διορίζομεν (2)
• διορίζηται (2)
• διορῶντες (2)
• διορισμὸς (2)
• διορθώσῃ (2)
• διορθῶν (2)
• διορύξει (2)
• διορισθένθ (1)
• διορίζῃ (1)
• διορθοῦν‧ (1)
• διορθωτὰς (1)
• διοριεῖται (1)
• διορισμοῖς (1)
• διορθεύων (1)
• δι[ο]ρῦξαι (1)
• Διόρυκτον (1)
• διόργυιος (1)
• διορίσειε (1)
• διορισμοῦ (1)
• διόρθωμά (1)
• διορθωτής (1)
• διορύξασι (1)
• διορισθὲν (1)
• διορθωταὶ (1)
• διορύσσων (1)
• διοριεῖς (1)
• διόρισιν (1)
• Διορισμῶν (1)
• διοριῶ (1)
• διορθωθῇ (1)
• διόρθωσίν (1)
• διορθωτοῦ (1)
• διόρυξον (1)
• διορίσατε (1)
• διορισθῶσι (1)
• διορίζῃς (1)
• διορθωτὴν (1)
• διόρυξας (1)
• διορυχὴ (1)
• διόρισόν (1)
• διορθοῖ (1)
• διορθῶσαί (1)
• διόρθωσισ‧ (1)
• διορῦξαι (1)
• Διορύκτου (1)
• διοριεῖ (1)
• διορίσειεν (1)
• διορίζοι (1)
• διορίζωμεν (1)
• διόρθωσιν‧ (1)
• διορθωτὴς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.