Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δίδυμος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δίδυμος δίδυμη δίδυμον

Structure: διδυμ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: redupl. from du/o

Sense

  1. double, twofold, twain
  2. twin, twins

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative δίδυμος δίδύμη δίδυμον
Genitive διδύμου δίδύμης διδύμου
Dative διδύμῳ δίδύμῃ διδύμῳ
Accusative δίδυμον δίδύμην δίδυμον
Vocative δίδυμε δίδύμη δίδυμον
DualN/A/V διδύμω δίδύμᾱ διδύμω
G/D διδύμοιν δίδύμαιν διδύμοιν
PluralNominative δίδυμοι δί́δυμαι δίδυμα
Genitive διδύμων δίδυμῶν διδύμων
Dative διδύμοις δίδύμαις διδύμοις
Accusative διδύμους δίδύμᾱς δίδυμα
Vocative δίδυμοι δί́δυμαι δίδυμα
Positive Comparative Superlative
Adjective δίδυμος διδύμου διδυμώτερος διδυμωτέρου διδυμώτατος διδυμωτάτου
Adverb διδύμως διδυμώτερον διδυμώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αἰτίασ γενομένησ τοῦ ἐμπρησθῆναι τὰ ἐν Περσεπόλει βασίλεια, αὕτη δὲ ἡ Θαῒσ μετὰ τὸν Ἀλεξάνδρου θάνατον καὶ Πτολεμαίῳ ἐγαμήθη τῷ πρώτῳ βασιλεύσαντι Αἰγύπτου καὶ ἐγέννησεν αὐτῷ Λεοντίσκον καὶ Λάγον, θυγατέρα δὲ Εἰρήνην, ἣν ἔγημεν Εὔνοστοσ ὁ Σόλων τῶν ἐν Κύπρῳ βασιλεύσ, καὶ ὁ δεύτεροσ δὲ τῆσ Αἰγύπτου βασιλεύσ, Φιλάδελφοσ δ’ ἐπίκλην, ὡσ ἱστορεῖ ὁ Εὐεργέτησ Πτολεμαῖοσ ἐν τῷ τρίτῳ τῶν Ὑπομνημάτων, πλείστασ ἔσχεν ἐρωμένασ, Διδύμην μὲν μίαν τῶν ἐπιχωρίων γυναικῶν μάλ’ εὐπρεπεστάτην τὴν ὄψιν καὶ Βιλιστίχην, ἔτι δὲ Ἀγαθόκλειαν καὶ Στρατονίκην, ἧσ τὸ μέγα μνημεῖον ὑπῆρχεν ἐπὶ τῇ πρὸσ Ἐλευσῖνι θαλάσσῃ, καὶ Μύρτιον καὶ ἄλλασ δὲ πλείστασ, ἐπιρρεπέστεροσ ὢν πρὸσ ἀφροδίσια. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 37 3:1)
  • χὠ λύχνοσ ἔσχισται διδύμην φλόγα, καὶ δὶσ ἀριθμέω, πολλάκι πειράζων, τοὺσ ἀνακεκλιμένουσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 1992)
  • Κύζικον ἢν ἔλθῃσ, ὀλίγοσ πόνοσ Ἱππακὸν εὑρεῖν καὶ Διδύμην ἀφανὴσ οὔτι γάρ ἡ γενεή· (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 5211)
  • πόλιν δὲ κατ’ ἀρχὰσ μὲν ᾤκουν παντάπασι μικράν, προσέκτισε δ’ αὐτοῖσ Βάλβοσ Γαδιτανὸσ ὁ θριαμβεύσασ ἄλλην ἣν νέαν καλοῦσι, τὴν δ’ ἐξ ἀμφοῖν Διδύμην, οὐ πλειόνων εἴκοσι σταδίων οὖσαν τὴν περίμετρον, οὐδὲ ταύτην στενοχωρουμένην· (Strabo, Geography, book 3, chapter 5 6:10)
  • ἀπὸ μὲν οὖν Ἐρικώδουσ εἰσ Φοινικώδη δέκα μίλιά φησιν ὁ χωρογράφοσ, ἔνθεν δ’ εἰσ Διδύμην τριάκοντα, ἔνθεν δ’ εἰσ Λιπάραν πρὸσ ἄρκτον ἐννέα καὶ εἴκοσιν, ἔνθεν δ’ εἰσ Σικελίαν ἐννεακαίδεκα· (Strabo, Geography, Book 6, chapter 2 22:13)

Synonyms

  1. double

  2. twin

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION