διάκονος
Second declension Noun; Masc/Fem
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
διάκονος
διακόνου
Structure:
διακον
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: Akin to
dia/ktoros: both perh. from
diw/kw.
Sense
- messenger, courier
- servant
- (biblical) minister, deacon
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ο δὲ Κύριοσ ἀπέστησε τὸν ὕπνον ἀπὸ τοῦ βασιλέωσ τὴν νύκτα ἐκείνην, καὶ εἶπε τῷ διακόνῳ αὐτοῦ εἰσφέρειν γράμματα μνημόσυνα τῶν ἡμερῶν ἀναγινώσκειν αὐτῷ. (Septuagint, Liber Esther 6:1)
- α υἱὸσ πεπαιδευμένοσ σοφὸσ ἔσται, τῷ δὲ ἄφρονι διακόνῳ χρήσεται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 10:5)
- οὗτοσ ἰδὼν εὐφυᾶ παῖδα καὶ πρὸσ ὑπηρεσίαν τῶν ἑαυτοῦ πράξεων ἑτοιμότατον, οὐ μεῖον ἐρῶντα τῆσ κακίασ τῆσ αὐτοῦ ἢ αὐτὸσ τῆσ ὡρ́ασ τῆσ ἐκείνου, ἐξεπαίδευσέ τε αὐτὸν καὶ διετέλει ὑπουργῷ καὶ ὑπηρέτῃ καὶ διακόνῳ χρώμενοσ. (Lucian, Alexander, (no name) 5:3)
- καὶ ὄψισ δέ, ὁπόταν ἀνταγωνίζηται διακόνῳ καθαρωτέρα οὖσα πρεπόντωσ τε μᾶλλον ἠμφιεσμένη, κινητικὸν γίγνεται ἄλλωσ τε καὶ ὁπόταν τὸ ἑκοῦσαν χαρίζεσθαι προσῇ ἀντὶ τοῦ ἀναγκαζομένην ὑπηρετεῖν. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 10 13:1)
- ἤν μου κατηγορήσῃσ ὅτι αἱρ́εσίν σοι ἔδωκα, εἰσ αὖθισ ὅταν διακονῶ, ἑτέρῳ χρήσῃ μοι διακόνῳ· (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 3 9:3)
- τὸ νέκταρ ἐσθίω πάνυ μάττων διαπίνω τ’ ἀμβροσίαν καὶ τῷ Διὶ διακονῶ καὶ σεμνὸσ εἰμ’ ἑκάστοτε Ἥρᾳ λαλῶν καὶ Κύπριδι παρακαθήμενοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 8 1:1)
Synonyms
-
messenger
-
servant
-
minister
