Sense

1. messenger, courier
2. servant
3. (biblical) minister, deacon

Examples

• δεῖται γὰρ ὄρνισ καὶ διακόνου τινόσ; (Aristophanes, Birds, Prologue 2:36)
• σὺ δ’ εἴ με λυπήσεισ τι, τῆσ διακόνου πρώτησ ἀνατείνασ τὼ σκέλει διαμηριῶ τὴν Ἶριν αὐτήν, ὥστε θαυμάζειν ὅπωσ οὕτω γέρων ὢν στύομαι τριέμβολον. (Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, strophe 1 2:22)
• τὸ γὰρ παραλαβόντ’ ὄψον ἠγορασμένον πότερ’ ἀποδοῦναι σκευάσαντα μουσικῶσ διακόνου ’ στ’ οὐ τοῦ τυχόντοσ; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 37 1:13)
• "ἡττήθη γὰρ ὁ Μαρδόνιοσ, οὐ βασιλέωσ ἀλλ’ ἐπιτρόπου καὶ διακόνου βασιλέωσ ἡγουμένου τῶν Ἑλλήνων, καὶ λίθῳ πληγεὶσ ἔπεσεν, ὥσπερ ὁ Λυδὸσ ἔδοξε πληγῆναι κατὰ τοὺσ ὕπνουσ. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 511)
• λαβὼν τῶν συσσίτων ἕκαστοσ ἀπομαγδαλίαν εἰσ τὴν χεῖρα, τοῦ διακόνου φέροντοσ ἀγγεῖον ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ, ἔβαλλε σιωπῇ καθάπερ ψῆφον, ὁ μὲν δοκιμάζων ἁπλῶσ, ὁ δ̓ ἐκκρίνων σφόδρα τῇ χειρὶ πιέσασ. (Plutarch, Lycurgus, chapter 12 5:2)

Similar forms

• διακονίαν (34)
• διακονίας (31)
• διάκονον (29)
• διακόνους (29)
• διακονεῖν (29)
• διάκονος (22)
• διάκονοι (21)
• διακόνων (20)
• διακόνοις (15)
• διακόνου (15)
• διακονῶν (11)
• διακονία (11)
• διακονῆσαι (8)
• διακόνῳ (7)
• διακονίᾳ (6)
• διακονοῦσι (4)
• διακονίαις (4)
• διάκονοί (3)
• διακονικὰς (3)
• διάκονός (3)
• διακονεῖται (3)
• διακονήματα (3)
• διακονήσειν (2)
• διακονῶ (2)
• διακονεῖ (2)
• διακονικὴν (2)
• διακονῇ (2)
• διακονήσων (2)
• διακόνιον (2)
• διακονήσει (2)
• διάκονόν (2)
• διακονέεται (2)
• διάκονε (2)
• διακονοῦσαν (2)
• διακονεῖς (1)
• διακονικῶν (1)
• διακόνησαί (1)
• διακονίαι (1)
• διακονοῦμεν (1)
• διακονοῦσί (1)
• διακονοῦσαι (1)
• διακονικὸς (1)
• διακονοῦντι (1)
• διακονῇς (1)
• διακονικὴ (1)
• διακονοῦμαι (1)
• διακονήσεις (1)
• διακονικὰ (1)
• διακονικῶς (1)
• διακονοῦσα (1)
• διακόνει (1)
• διακονικὸν (1)
• διακονοῦν (1)
• διακονοῦσιν (1)
• διακονική (1)
• διακονιῶν (1)
• διακονῶσιν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary