διάκονος
Second declension Noun; Masc/Fem
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
διάκονος
διακόνου
Structure:
διακον
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: Akin to
dia/ktoros: both perh. from
diw/kw.
Sense
- messenger, courier
- servant
- (biblical) minister, deacon
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὦ μακάριοσ μὲν δῆμοσ, εὐδαίμων δ’ ἐγώ, αὐτή τέ μοι δέσποινα μακαριωτάτη, ὑμεῖσ θ’ ὅσαι παρέστατ’ ἐπὶ ταῖσιν θύραισ οἱ γείτονέσ τε πάντεσ οἵ τε δημόται, ἐγώ τε πρὸσ τούτοισιν ἡ διάκονοσ, ἥτισ μεμύρισμαι τὴν κεφαλὴν μυρώμασιν, ἀγαθοῖσιν ὦ Ζεῦ· (Aristophanes, Ecclesiazusae, Episode1)
- διάκονοσ γὰρ ὁ κομίσασ ἦν. (Lucian, Dialogi mortuorum, 6:2)
- "ἐν δὲ τῇ Λακεδαίμονι τοῖσ εἰσιοῦσιν εἰσ τὸ φιδίτιον μετὰ δεῖπνον τὸ καλούμενον ἀίκλον εἰσφέρουσιν ἄρτουσ ἐν ἀρριχίδι καὶ κρέασ ἑκάστῳ, καὶ τῷ νέμοντι τὰσ μοίρασ ἀκολουθῶν ὁ διάκονοσ κηρύττει τὸ ἀίκλον προστιθεὶσ τοῦ πέμψαντοσ τὴν ὀνομασίαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 16 5:2)
- ὧν ὁ μὲν ἁπλούστεροσ οὐκ οἰέται δεῖν οὐδ’ ἀξιοῖ σύμβουλοσ εἶναι πραγμάτων τηλικούτων ἀλλ’ ὑπουργὸσ καὶ διάκονοσ, ὁ δὲ πανουργότεροσ ἔστη μὲν ἐν τῷ συνδιαπορεῖν καὶ τὰσ ὀφρῦσ συνάγειν καὶ συνδιανεύειν τῷ προσώπῳ, λέγει δ’ οὐδέν· (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 22 12:1)
- προσκείσομαι διάκονοσ καὶ ἀκόλουθοσ ἐκείνῳ, συνορμῶ, συνορέγομαι, ἁπλῶσ συνθέλω. (Epictetus, Works, book 4, 20:4)
Synonyms
-
messenger
-
servant
-
minister
