Sense

1. rules of life, a mode or course of life, diet, institutions, customs

Examples

• μετὰ δὲ ταῦτα ἄλλην ἑταίραν Ἀττικὴν ὄνομα Γλυκέραν μεταπεμψάμενοσ ἐν ὑπερβαλλούσῃ τρυφῇ καὶ πολυδαπάνῳ διαιτήματι διεξῆγεν· (Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 108 8:1)

Similar forms

• διαίτης (172)
• διαίτῃ (98)
• διαιτητῇ (40)
• διαιτητὴν (33)
• διαιτητὴς (19)
• διαιτητῶν (14)
• διαιτητοῦ (13)
• διαιτητήν (9)
• διαιτῆσαι (8)
• διαιτήματα (8)
• διαιτηταὶ (8)
• διαιτητὰς (5)
• διαιτηταῖς (5)
• διαιτητάς (4)
• διαιτητής (4)
• διαιτηθείη (2)
• διαίτῃσι (2)
• διαιτητική (2)
• διαιτήσειν (2)
• διαιτημάτων (2)
• διαιτηθῆναι (2)
• διαίτῃ‧ (1)
• διαιτῆν (1)
• διαιτηθέντα (1)
• διαιτήσειεν (1)
• διαιτήσουσα (1)
• διαιτητικὸς (1)
• διαιτήματι (1)
• διαίτῃσιν (1)
• διαιτητικὴ (1)
• διαιτήμασί (1)
• διαιτῇν (1)
• διαιτήθη (1)
• διαιτήσεις (1)
• διαιτηταί (1)
• διαίτῃ· (1)
• διαίτην (1)
• διαιτηθεὶς (1)
• διαιτήσει (1)
• διαιτήσομαι (1)
• διαιτητικόν (1)
• διαιτηθείη‧ (1)
• διαίτη (1)
• διαιτῇν‧ (1)
• διαιτηθῇ (1)
• διαιτητήρια (1)
• διαιτητικοῦ (1)
• διαιτηθείς (1)
• διαιτήσας (1)
• διαίτῃσιν‧ (1)
• διαιτητικῆς (1)
• διαιτήμασι (1)
• διαιτῆντοῦ (1)
• διαιτήσεται (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.