Ancient Greek-English Dictionary Language

διάβολος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διάβολος διάβολος διάβολον

Structure: διαβολ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. slanderous; libellous

Examples

  • διατριβῶν, ἐνίουσ δὲ κἀκ τῶν Ἀντισθένουσ, πολλοὺσ δὲ κἀκ τῶν Βρύσωνοσ τοῦ Ἡρακλεώτου ἀλλὰ τὰ κατὰ τὸν ἄνθρωπον ἅπερ ἐπαγγέλλεται καὶ ἡμεῖσ ζητοῦμεν ἐκ τῶν ἐκείνου λόγων,8 οὐχ εὑρίσκομεν, ἀλλὰ συμπόσια μὲν καὶ λόγουσ ὑπὲρ ἔρωτοσ εἰρημένουσ καὶ μάλα ἀπρεπεῖσ, οὓσ καταφρονῶν τῶν ἀναγνωσομένων συνέθηκεν, ὥσπερ καὶ οἱ πολλοὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ τυραννικοί τινεσ καὶ διάβολοι γεγόνασιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 118 2:1)

Synonyms

  1. slanderous

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION