Sense

1. one that lurked about the altars for the scraps that could be got there, a half-starved beggar
2. one who would do any dirty work to get a meal, a lick-spittle, low jester, buffoon, ribald trick, vulgar

Examples

• ὦ θυμὲ νυνὶ βωμολόχον ἔξευρέ τι. (Aristotle, Episode 1:4)
• ὁ μὲν γὰρ Δημοσθενικὸσ ἔξω παντὸσ ὠραϊσμοῦ καὶ παιδιᾶσ εἰσ δεινότητα καὶ σπουδὴν συνηγμένοσ οὐκ ἐλλυχνίων ὄδωδεν, ὥσπερ ὁ Πυθέασ ἔσκωπτεν, ἀλλ’ ὐδροποσίασ καὶ φροντίδων καὶ τῆσ λεγομένησ πικρίασ τοῦ τρόπου καὶ στυγνότητοσ, Κικέρων δὲ πολλαχοὺ τῷ σκωπτικῷ πρὸσ τὸ βωμολόχον ἐκφερόμενοσ καὶ πράγματα σπονδῆσ ἄξια γέλωτι καὶ παίδιᾷ κατειρωνευόμενοσ ἐν ταῖσ δίκαισ εἰσ τὸ χρειῶδεσ ἠφείδει τοῦ πρέποντοσ, ὥσπερ ἐν τῇ Καιλίου συνηγορίᾳ μηδὲν ἄτοπον ποιεῖν αὐτὸν ἐν τοσαύτῃ τρνφῇ καὶ πολυτελείᾳ ταῖσ ἡδοναῖσ χρώμενον· (Plutarch, Comparison of Demosthenes with Cicero, chapter 1 3:2)
• ὥσπερ γὰρ περὶ τροφὴν ὁ σικχὸσ τοῦ παμφάγου διαφέρει τῷ ὃ μὲν μηθὲν ἢ ὀλίγα καὶ χαλεπῶσ προσίεσθαι, ὃ δὲ πάντα εὐχερῶσ, οὕτω καὶ ὁ ἄγροικοσ ἔχει πρὸσ τὸν φορτικὸν καὶ βωμολόχον· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 136:1)
• οὕτω σὺ τῶν φιλοτιμιῶν ὅσαι τὸ φονικὸν καὶ θηριῶδεσ ἢ τὸ βωμολόχον καὶ ἀκόλαστον ἐρεθίζουσι καὶ τρέφουσι, μάλιστα μὲν ἐξέλαυνε τῆσ πόλεωσ, εἰ δὲ μή, φεῦγε καὶ διαμάχου τοῖσ πολλοῖσ αἰτουμένοισ τὰ τοιαῦτα θεάματα· (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 30 6:1)
• οὔτε γὰρ ὠφελεῖ τούτων τὸ λυπηρὸν καὶ πικρόν, οὔτε τέρπει τὸ βωμολόχον καὶ παιδιῶδεσ, ἀλλ’ ἔστι κακοηθείᾳ καὶ ὕβρει μεμιγμένησ; (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 27 6:2)

Similar forms

• βωμολοχίας (23)
• βωμολοχίαν (9)
• βωμολόχος (7)
• βωμολόχον (6)
• βωμολοχίᾳ (4)
• βωμολοχία (3)
• βωμολόχοι (2)
• βωμολόχα (2)
• βωμολοχίαις (2)
• βωμολόχοις (2)
• βωμολόχους (2)
• βωμολοχοῦν (1)
• βωμολοχικά (1)
• βωμολόχων (1)
• βωμολοχικόν (1)
• βωμολόχου (1)
• βωμολοχίαι (1)
• βωμολοχεύματ (1)
• βωμολοχικὰ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.