Sense

1. to disable, hinder, stop, to disable, to lame, caught, were stopped, stopped, made frustrate
2. to hinder from, arrested
3. to distract, delude, deceive, mislead
4. to damage, hurt, mar

Examples

• νεκροὺσ δὲ τοὺσ θανόντασ, οὐ βλάπτων πόλιν οὐδ’ ἀνδροκμῆτασ προσφέρων ἀγωνίασ, θάψαι δικαιῶ, τὸν Πανελλήνων νόμον σῴζων. (Euripides, Suppliants, episode 4:17)
• οὕνεκεν, εἰ φίλοσ ἀστῶν, εἴ τισ ἀντάεισ, τό γ’ ἐν ξυνῷ πεποναμένον εὖ μὴ λόγον βλάπτων ἁλίοιο γέροντοσ κρυπτέτω. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 9 28:1)
• ὀτοτύζεται δ’ ὁ θνῄσκων, ἀναφαίνεται δ’ ὁ βλάπτων. (Aeschylus, Libation Bearers, choral, strophe 22)
• τί γὰρ ὡσ ἀληθῶσ πέρασ ἂν φήσειέ τισ εἶναι κακίασ καὶ τίν’ ὑπερβολὴν ἀναιδείασ καὶ ὠμότητοσ καὶ ὕβρεωσ, ἄνθρωποσ εἰ ποιήσασ δεινὰ νὴ Δία καὶ πόλλ’ ἀδίκωσ τινά, ἀντὶ τοῦ ταῦτ’ ἀναλαμβάνειν καὶ μεταγιγνώσκειν, πολλῷ δεινότερ’ ὕστερον ἄλλα προσεξεργάζοιτο, καὶ χρῷτο τῷ πλουτεῖν μὴ ἐπὶ ταῦτ’ ἐν οἷσ μηδένα βλάπτων αὐτὸσ ἄμεινόν τι τῶν ἰδίων θήσεται, ἀλλ’ ἐπὶ τἀναντία, ἐν οἷσ ἀδίκωσ ἐκβάλλων τινὰ καὶ προπηλακίσασ αὑτὸν εὐδαιμονιεῖ τῆσ περιουσίασ; (Demosthenes, Speeches 21-30, 144:1)
• οὕτω γὰρ ἂν ὡσ τὸ εἰκὸσ μάλιστα δύναιτο βλάπτων τοὺσ ἐναντίουσ μὴ βλάπτεσθαι ὑπ’ αὐτῶν. (Xenophon, Minor Works, , chapter 8 15:2)

Similar forms

• βλάπτειν (124)
• βλάπτει (84)
• βλάπτῃ (20)
• βλάπτοντα (19)
• βλάπτεται (18)
• βλάπτων (16)
• βλάπτοι (14)
• βλάπτον (14)
• βλάπτουσι (10)
• βλάπτηται (4)
• βλάπτους (4)
• βλάπτομαι (4)
• βλάπτοιτο (4)
• βλάπτωσιν (3)
• βλάπτοιτ (3)
• βλάπτοντι (3)
• βλάπτεις (3)
• βλάπτωμεν (2)
• βλάπτωσι (2)
• βλαπτικὸν (2)
• βλάπτουσα (2)
• βλάπτειν‧ (2)
• βλάπτει> (1)
• βλάπτοιτε (1)
• βλάπτοιεν (1)
• >βλάπτειν (1)
• βλαπτικός (1)
• βλάπτησθε (1)
• βλάπτω (1)
• βλάπτε (1)
• βλάπτοις (1)
• βλάπτοντα· (1)
• βλαπτικῶς (1)
• βλάπτομεν (1)
• βλάπτουσί (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.