Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταβλάπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταβλάπτω καταβλάψω

Structure: κατα (Prefix) + βλάπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to hurt greatly, damage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβλάπτω καταβλάπτεις καταβλάπτει
Dual καταβλάπτετον καταβλάπτετον
Plural καταβλάπτομεν καταβλάπτετε καταβλάπτουσιν*
SubjunctiveSingular καταβλάπτω καταβλάπτῃς καταβλάπτῃ
Dual καταβλάπτητον καταβλάπτητον
Plural καταβλάπτωμεν καταβλάπτητε καταβλάπτωσιν*
OptativeSingular καταβλάπτοιμι καταβλάπτοις καταβλάπτοι
Dual καταβλάπτοιτον καταβλαπτοίτην
Plural καταβλάπτοιμεν καταβλάπτοιτε καταβλάπτοιεν
ImperativeSingular καταβλάπτε καταβλαπτέτω
Dual καταβλάπτετον καταβλαπτέτων
Plural καταβλάπτετε καταβλαπτόντων, καταβλαπτέτωσαν
Infinitive καταβλάπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβλαπτων καταβλαπτοντος καταβλαπτουσα καταβλαπτουσης καταβλαπτον καταβλαπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβλάπτομαι καταβλάπτει, καταβλάπτῃ καταβλάπτεται
Dual καταβλάπτεσθον καταβλάπτεσθον
Plural καταβλαπτόμεθα καταβλάπτεσθε καταβλάπτονται
SubjunctiveSingular καταβλάπτωμαι καταβλάπτῃ καταβλάπτηται
Dual καταβλάπτησθον καταβλάπτησθον
Plural καταβλαπτώμεθα καταβλάπτησθε καταβλάπτωνται
OptativeSingular καταβλαπτοίμην καταβλάπτοιο καταβλάπτοιτο
Dual καταβλάπτοισθον καταβλαπτοίσθην
Plural καταβλαπτοίμεθα καταβλάπτοισθε καταβλάπτοιντο
ImperativeSingular καταβλάπτου καταβλαπτέσθω
Dual καταβλάπτεσθον καταβλαπτέσθων
Plural καταβλάπτεσθε καταβλαπτέσθων, καταβλαπτέσθωσαν
Infinitive καταβλάπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβλαπτομενος καταβλαπτομενου καταβλαπτομενη καταβλαπτομενης καταβλαπτομενον καταβλαπτομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβλάψω καταβλάψεις καταβλάψει
Dual καταβλάψετον καταβλάψετον
Plural καταβλάψομεν καταβλάψετε καταβλάψουσιν*
OptativeSingular καταβλάψοιμι καταβλάψοις καταβλάψοι
Dual καταβλάψοιτον καταβλαψοίτην
Plural καταβλάψοιμεν καταβλάψοιτε καταβλάψοιεν
Infinitive καταβλάψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβλαψων καταβλαψοντος καταβλαψουσα καταβλαψουσης καταβλαψον καταβλαψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβλάψομαι καταβλάψει, καταβλάψῃ καταβλάψεται
Dual καταβλάψεσθον καταβλάψεσθον
Plural καταβλαψόμεθα καταβλάψεσθε καταβλάψονται
OptativeSingular καταβλαψοίμην καταβλάψοιο καταβλάψοιτο
Dual καταβλάψοισθον καταβλαψοίσθην
Plural καταβλαψοίμεθα καταβλάψοισθε καταβλάψοιντο
Infinitive καταβλάψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβλαψομενος καταβλαψομενου καταβλαψομενη καταβλαψομενης καταβλαψομενον καταβλαψομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατέβλαπτον κατέβλαπτες κατέβλαπτεν*
Dual κατεβλάπτετον κατεβλαπτέτην
Plural κατεβλάπτομεν κατεβλάπτετε κατέβλαπτον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεβλαπτόμην κατεβλάπτου κατεβλάπτετο
Dual κατεβλάπτεσθον κατεβλαπτέσθην
Plural κατεβλαπτόμεθα κατεβλάπτεσθε κατεβλάπτοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ δὲ μή, καταβλάπτει ἄλληλα. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 17 6:2)
  • οὗτοσ δὲ μηδένα τούτου ποιούμενοσ λόγον, ἀλλὰ καὶ παρὰ τὸ κοινῇ συμφέρον καινοτομῶν ἃ μὴ δεῖ, ἐν τοῖσ μεγίστοισ καταβλάπτει τὴν πόλιν, οὐ μόνον ἀσύμφωνον αὐτὴν πρὸσ ἑαυτὴν καθιστὰσ, ἀλλὰ καὶ τῶν πάνυ τοι προσηκόντων ἀποστερῶν καὶ ὧν πᾶσ τισ ἂν αὐτῇ τυγχάνειν εἰσ ἅπαν συνεύξαιτο. (Aristides, Aelius, Orationes, 60:2)
  • μέχρι μὲν δὴ τῶν νεωστὶ χρόνων τοτὲ μὲν πολεμούμενοι τοτὲ δὲ καταλυόμενοι τὸν πρὸσ τοὺσ Ῥωμαίουσ πόλεμον ἴσχυον ὅμωσ, καὶ πολλὰ κατέβλαπτον τοὺσ δι’ αὐτῶν ὑπερβάλλοντασ τὰ ὄρη κατὰ τὸ λῃστρικὸν ἔθοσ· (Strabo, Geography, book 4, chapter 6 14:12)
  • ταῦτα Δαυίδησ ἀσινῆ τηρεῖν τε καὶ ἀβλαβῆ παρήγγελλε τοῖσ σὺν αὐτῷ καὶ μήτε ὑπὸ ἐπιθυμίασ μήτε ὑπὸ ἐνδείασ μήτε ὑπὸ τῆσ ἐρημίασ καὶ τοῦ δύνασθαι λανθάνειν καταβλάπτειν, τούτων δ’ ἁπάντων ἐπάνω τίθεσθαι τὸ μηδέν’ ἀδικεῖν καὶ τὸ τῶν ἀλλοτρίων ἅπτεσθαι δεινὸν ἡγεῖσθαι καὶ πρόσαντεσ τῷ θεῷ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 6 378:3)
  • Τοὺσ δὲ κατὰ τὴν Ἀσίαν Ιοὐδαίουσ καὶ ὅσουσ ἡ πρὸσ Κυρήνῃ Λιβύη κατέσχεν ἐκάκουν αἱ πόλεισ, τῶν μὲν πρότερον βασιλέων ἰσονομίαν αὐτοῖσ παρεσχημένων, ἐν δὲ τῷ τότε δι’ ἐπηρείασ ἐχόντων τῶν Ἑλλήνων αὐτούσ, ὡσ καὶ χρημάτων ἱερῶν ἀφαίρεσιν ποιεῖσθαι καὶ καταβλάπτειν ἐν τοῖσ ἐπὶ μέρουσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 16 187:1)

Synonyms

  1. to hurt greatly

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION