Ancient Greek-English Dictionary Language

βλάπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βλάπτω

Structure: βλάπτ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root BLAB, v. bla/bh

Sense

  1. to disable, hinder, stop, to disable, to lame, caught, were stopped, stopped, made frustrate
  2. to hinder from, arrested
  3. to distract, delude, deceive, mislead
  4. to damage, hurt, mar

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βλάπτω βλάπτεις βλάπτει
Dual βλάπτετον βλάπτετον
Plural βλάπτομεν βλάπτετε βλάπτουσιν*
SubjunctiveSingular βλάπτω βλάπτῃς βλάπτῃ
Dual βλάπτητον βλάπτητον
Plural βλάπτωμεν βλάπτητε βλάπτωσιν*
OptativeSingular βλάπτοιμι βλάπτοις βλάπτοι
Dual βλάπτοιτον βλαπτοίτην
Plural βλάπτοιμεν βλάπτοιτε βλάπτοιεν
ImperativeSingular βλάπτε βλαπτέτω
Dual βλάπτετον βλαπτέτων
Plural βλάπτετε βλαπτόντων, βλαπτέτωσαν
Infinitive βλάπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
βλαπτων βλαπτοντος βλαπτουσα βλαπτουσης βλαπτον βλαπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βλάπτομαι βλάπτει, βλάπτῃ βλάπτεται
Dual βλάπτεσθον βλάπτεσθον
Plural βλαπτόμεθα βλάπτεσθε βλάπτονται
SubjunctiveSingular βλάπτωμαι βλάπτῃ βλάπτηται
Dual βλάπτησθον βλάπτησθον
Plural βλαπτώμεθα βλάπτησθε βλάπτωνται
OptativeSingular βλαπτοίμην βλάπτοιο βλάπτοιτο
Dual βλάπτοισθον βλαπτοίσθην
Plural βλαπτοίμεθα βλάπτοισθε βλάπτοιντο
ImperativeSingular βλάπτου βλαπτέσθω
Dual βλάπτεσθον βλαπτέσθων
Plural βλάπτεσθε βλαπτέσθων, βλαπτέσθωσαν
Infinitive βλάπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βλαπτομενος βλαπτομενου βλαπτομενη βλαπτομενης βλαπτομενον βλαπτομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅττι τοι ἐν μεγάροισι κακὸν τ’ ἀγαθόν τε τέτυκται τὸν περὶ βίου καὶ θανάτου σκοπούμενον, οὐδ’ ὥσπερ ἐπὶ ζυγοῦ τὰ πρὸσ εὐδαιμονίαν καὶ κακοδαιμονίαν ἐξετάζειν ἐπιζήμια μᾶλλον ἢ ὠφέλιμα ἀλλ’ ἐκ τῶν μήτ’ ὠφελούντων μήτε βλαπτόντων τοὺσ εἰ βιωτέον ἢ μὴ ποιεῖσθαι λογισμούσ; (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 11 6:1)
  • Καὶ ἔμπυοσ δὲ ἐξ ἀποστάσιοσ γίγνεται· κύστιοσ σημήϊα, τάπερ ἐπ’ ἄλλοισι · ἐπὶ φλεγμασίῃ γὰρ , καὶ ἐπὶ πυρετοῖσι, καὶ Ῥίγεσι, ἡ ἀπόστασισ· κίνδυνοι οἱ ὠυτοί· πῦον δὲ ἀλλ’ εἰ παχὺ, λευκὸν, οὐ κάκοδμον ἐκδιδοῖ, εὐηθέα τὰ ἀπὸ τῶνδε ἕλκεα· ἢν δὲ ἐπινέμηται, τρυγώδεα, μυξοποιὰ, κάκοδμα οὐρέουσι· τῶν τοιῶνδε οὐ βραδύνει θάνατοσ · δακνώδε α μὲν τὰ οὖρα· ὀδυνηρὰ δὲ ἡ πρόεσισ αὐτῶν, διαί̈σσει δὲ ἡ ὀδύνη μέσφι ἄκρων τοῦ καυλοῦ· βλάπτει δὲ αὐτέουσ πάντα καὶ τἀναντία· καὶ πλησμονὴ καὶ κένωσισ, καὶ ἀργίη καὶ κίνησισ, καὶ λουτρὰ καὶ ἀλουσίη, καὶ τροφὴ καὶ ἀτροφίη, καὶ γλυκέα καὶ ὀξέα, ἄλλων ἄλλα μὲν ὠφελεύντων , ἄλλα δὲ βλαπτόντων, εἰσ ἓν ξυμβῆναι μὴ δυναμένων. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 125)
  • εἴ τισ τοῦτο παριστὰσ βλάπτει τοὺσ ἀκούοντασ, κἀμὲ τίθεσθε ἕνα τῶν βλαπτόντων. (Epictetus, Works, book 2, 47:1)
  • Παρνόπιον δὲ καλοῦσιν, ὅτι σφίσι παρνόπων βλαπτόντων τὴν γῆν ἀποτρέψειν ὁ θεὸσ εἶπεν ἐκ τῆσ χώρασ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 24 14:2)

Synonyms

  1. to hinder from

  2. to damage

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION