Sense

1. to disable, hinder, stop, to disable, to lame, caught, were stopped, stopped, made frustrate
2. to hinder from, arrested
3. to distract, delude, deceive, mislead
4. to damage, hurt, mar

Examples

• καὶ τὸ παράδειγμα ἡμῖν παρὰ τῶν γεωργῶν, οἳ τὰ φυτὰ μέχρι μὲν πρόσγεια καὶ νήπιά ἐστι, σκέπουσιν καὶ περιφράττουσιν ὡσ μὴ βλάπτοιντο ὑπὸ τῶν πνευμάτων, ἐπειδὰν δὲ ἤδη παχύνηται τὸ ἔρνοσ, τηνικαῦτα περιτέμνουσίν τε τὰ περιττὰ καὶ παραδιδόντεσ αὐτὰ τοῖσ ἀνέμοισ δονεῖν καὶ διασαλεύειν καρπιμώτερα ἐξεργάζονται. (Lucian, Anacharsis, (no name) 20:10)
• τῶν δὲ προστιθεμένων ἐπιμέλειαν ἐποιεῖτο πολλήν, ὅπωσ μηδ’ ἄκοντοσ αὐτοῦ βλάπτοιντο, πορρωτάτω στρατοπεδεύων καὶ τῆσ χώρασ ἀπεχόμενοσ. (Plutarch, Lives, chapter 28 3:1)
• ἐπαινοῦντεσ οὐδὲ δοκιμάζοντεσ ἀλλ’ ὡσ ἄτοπα καὶ φαῦλα φαύλοισ καὶ ἀτόποισ ἤθεσι καὶ προσώποισ περιτιθέντεσ γράφουσιν, οὐκ ἂν ὑπὸ τῆσ δόξησ βλάπτοιντο τῶν ποιητῶν. (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 3 17:1)
• Μάλιστα μὲν οὖν βλάπτοιντο ἂν, εἰ μὴ ὀρθῶσ μεταβάλλοιεν, οἱ ὅλῃσι τῇσι πτισάνῃσι χρεόμενοι‧ βλάπτοιντο δ’ ἂν καὶ οἱ μούνῳ τῷ χυλῷ χρεόμενοι‧ βλάπτοιντο δ’ ἂν καὶ οἱ μούνῳ τῷ ποτῷ χρεόμενοι, ἥκιστα δ’ἂν οὗτοι. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 8.4)

Similar forms

• βλάπτειν (124)
• βλάπτει (84)
• βλάπτῃ (20)
• βλάπτοντα (19)
• βλάπτεται (18)
• βλάπτων (16)
• βλάπτοι (14)
• βλάπτον (14)
• βλάπτουσι (10)
• βλάπτηται (4)
• βλάπτους (4)
• βλάπτομαι (4)
• βλάπτοιτο (4)
• βλάπτωσιν (3)
• βλάπτοιτ (3)
• βλάπτοντι (3)
• βλάπτεις (3)
• βλάπτειν‧ (2)
• βλάπτωμεν (2)
• βλάπτωσι (2)
• βλαπτικὸν (2)
• βλάπτουσα (2)
• βλάπτε (1)
• βλάπτοις (1)
• βλάπτοντα· (1)
• βλάπτουσί (1)
• βλαπτικῶς (1)
• βλάπτομεν (1)
• βλάπτει> (1)
• βλάπτοιτε (1)
• βλάπτοιεν (1)
• >βλάπτειν (1)
• βλαπτικός (1)
• βλάπτησθε (1)
• βλάπτω (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.