Ancient Greek-English Dictionary Language

βλάπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βλάπτω

Structure: βλάπτ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root BLAB, v. bla/bh

Sense

  1. to disable, hinder, stop, to disable, to lame, caught, were stopped, stopped, made frustrate
  2. to hinder from, arrested
  3. to distract, delude, deceive, mislead
  4. to damage, hurt, mar

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βλάπτω βλάπτεις βλάπτει
Dual βλάπτετον βλάπτετον
Plural βλάπτομεν βλάπτετε βλάπτουσιν*
SubjunctiveSingular βλάπτω βλάπτῃς βλάπτῃ
Dual βλάπτητον βλάπτητον
Plural βλάπτωμεν βλάπτητε βλάπτωσιν*
OptativeSingular βλάπτοιμι βλάπτοις βλάπτοι
Dual βλάπτοιτον βλαπτοίτην
Plural βλάπτοιμεν βλάπτοιτε βλάπτοιεν
ImperativeSingular βλάπτε βλαπτέτω
Dual βλάπτετον βλαπτέτων
Plural βλάπτετε βλαπτόντων, βλαπτέτωσαν
Infinitive βλάπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
βλαπτων βλαπτοντος βλαπτουσα βλαπτουσης βλαπτον βλαπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βλάπτομαι βλάπτει, βλάπτῃ βλάπτεται
Dual βλάπτεσθον βλάπτεσθον
Plural βλαπτόμεθα βλάπτεσθε βλάπτονται
SubjunctiveSingular βλάπτωμαι βλάπτῃ βλάπτηται
Dual βλάπτησθον βλάπτησθον
Plural βλαπτώμεθα βλάπτησθε βλάπτωνται
OptativeSingular βλαπτοίμην βλάπτοιο βλάπτοιτο
Dual βλάπτοισθον βλαπτοίσθην
Plural βλαπτοίμεθα βλάπτοισθε βλάπτοιντο
ImperativeSingular βλάπτου βλαπτέσθω
Dual βλάπτεσθον βλαπτέσθων
Plural βλάπτεσθε βλαπτέσθων, βλαπτέσθωσαν
Infinitive βλάπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βλαπτομενος βλαπτομενου βλαπτομενη βλαπτομενης βλαπτομενον βλαπτομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • χωρῶν δίναισ ταῖσ Ἀλφειοῦ παιδούργει, ἢ νάποσ Ἴσθμιον, ὡσ ἀναθήματα μὴ βλάπτηται ναοί θ’ οἱ Φοίβου. (Euripides, Ion, choral, anapests17)
  • τὰσ δὲ τρεῖσ ἐπιφανεῖσ πλευρὰσ τῆσ μηχανῆσ ἔξωθεν συνεκάλυψε λεπίσι σιδηραῖσ καθηλωμέναισ, ἵνα μηδὲν ὑπὸ τῶν πυρφόρων βλάπτηται. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 91 5:1)
  • ἔπειτα ἐκεῖνοσ μέν, ἔφη, σὲ πονηρὸνἡγούμενοσ ἔφυγεν, ἵνα μὴ βλάπτηται ὑπὸ σοῦ, σὺ δὲ ἐκεῖνον πονηρὸν εἶναι λέγων ζητεῖσ, δῆλον ὅτι βλάπτεσθαι ὑπ’ αὐτοῦ βουλόμενοσ; (Dio, Chrysostom, Orationes, 3:4)
  • Ὅσα δὲ τῶν πρὸσ τὴν τῆσ σκηνῆσ κατασκευὴν παρεσκευασμένων ἦν περιττὰ ταῦτ’ ἐκέλευσεν εἰσ φάρση σκεπαστήρια τῆσ τε σκηνῆσ αὐτῆσ καὶ τῆσ λυχνίασ καὶ τοῦ θυμιατηρίου καὶ τῶν ἄλλων σκευῶν ἀναλῶσαι, ὅπωσ κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν ταῦτα μήτ’ ἐξ ὑετοῦ μηδὲν μήτ’ ἐκ κονιορτοῦ βλάπτηται. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 3 241:1)

Synonyms

  1. to hinder from

  2. to damage

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION