Ancient Greek-English Dictionary Language

βάσκανος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βάσκανος βάσκανος βάσκανον

Structure: βασκαν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. slanderous, envious, malignant
  2. (substantive) slanderer, tale-bearer, sorcerer

Examples

  • σπεύδει πλουτεῖν ἀνὴρ βάσκανοσ, καὶ οὐκ οἶδεν ὅτι ἐλεήμων κρατήσει αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 28:23)
  • διὸ καὶ βάσκανοσ ἔδοξεν εἶναι, προσλαμβάνων τοῖσ ἀναγκαίοισ τινὰ ὀνειδισμοῖσ κατὰ τῶν ἐνδόξων προσώπων οὐκ ἀναγκαῖα πράγματα, ὅμοιόν τι ποιῶν τοῖσ ἰατροῖσ, οἳ τέμνουσι καὶ καίουσι τὰ διεφθαρμένα τοῦ σώματοσ ἑώσ βάθουσ τὰ καυτήρια καὶ τὰσ τομὰσ φέροντεσ, οὐδὲν τῶν ὑγιαινόντων καὶ κατὰ φύσιν ἐχόντων στοχαζόμενοι. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 6 8:2)
  • ἀλλ’ οὐ ψεύδει τούτων γ’ οὐδέν, καίπερ σφόδρα βάσκανοσ οὖσα. (Aristophanes, Plutus, Agon, epirrheme 1:24)
  • ἐπίπαστα λείξασ δημιόπραθ’ ὁ βάσκανοσ ῥέγκει μεθύων ἐν ταῖσι βύρσαισ ὕπτιοσ. (Aristotle, Prologue 3:19)
  • κἀστὶν φίλοσ γενναῖοσ ἀσφαλήσ θ’ ἅμα, οὐ μάχιμοσ, οὐ πάροξυσ, οὐχὶ βάσκανοσ, ὀργὴν ἐνεγκεῖν ἀγαθόσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 33 1:4)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION