Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

αὐτόματος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: αὐτόματος αὐτομάτη αὐτόματον

Structure: αὐτοματ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. self-willed, unbidden
  2. self-moving, self-propelled
  3. (of plants) growing wild, unsown
  4. without external cause or support
  5. without cause, accidental, by chance

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative αὐτόματος αὐτομάτη αὐτόματον
Genitive αὐτομάτου αὐτομάτης αὐτομάτου
Dative αὐτομάτῳ αὐτομάτῃ αὐτομάτῳ
Accusative αὐτόματον αὐτομάτην αὐτόματον
Vocative αὐτόματε αὐτομάτη αὐτόματον
DualN/A/V αὐτομάτω αὐτομάτᾱ αὐτομάτω
G/D αὐτομάτοιν αὐτομάταιν αὐτομάτοιν
PluralNominative αὐτόματοι αὐτομάται αὐτόματα
Genitive αὐτομάτων αὐτοματῶν αὐτομάτων
Dative αὐτομάτοις αὐτομάταις αὐτομάτοις
Accusative αὐτομάτους αὐτομάτᾱς αὐτόματα
Vocative αὐτόματοι αὐτομάται αὐτόματα
Positive Comparative Superlative
Adjective αὐτόματος αὐτομάτου αὐτοματότερος αὐτοματοτέρου αὐτοματότατος αὐτοματοτάτου
Adverb αὐτομάτως αὐτοματότερον αὐτοματότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐδίδαξεν δ’ Ὅμηροσ καὶ οὓσ οὐ δεῖ καλεῖν, ἀλλ’ αὐτομάτουσ ἰέναι, πρεπόντωσ ἐξ ἑνὸσ τῶν ἀναγκαίων δεικνὺσ τὴν τῶν ὁμοίων παρουσίαν αὐτόματοσ δέ οἱ ἦλθε βοὴν ἀγαθὸσ Μενέλαοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 41)
  • τὸ αὑτοῦ ἔργον, <καὶ> ὥσπερ τὰ Δαιδάλου φασὶν ἢ τοὺσ τοῦ Ἡφαίστου τρίποδασ, οὕσ φησιν ὁ ποιητὴσ αὐτομάτουσ θεῖον δύεσθαι ἀγῶνα, οὕτωσ αἱ κερκίδεσ ἐκέρκιζον αὐταὶ καὶ τὰ πλῆκτρα ἐκιθάριζεν, οὐδὲν ἂν ἔδει οὔτε τοῖσ ἀρχιτέκτοσιν ὑπηρετῶν οὔτε τοῖσ δεσπόταισ δούλων. (Aristotle, Politics, Book 1 40:1)
  • ἐπεὶ δὲ ᾐσθάνετο Ξενοφῶν, ἔδοξεν αὐτῷ ὡσ τάχιστα ξυναγαγεῖν αὐτῶν ἀγοράν, καὶ μὴ ἐᾶσαι ξυλλεγῆναι αὐτομάτουσ· (Xenophon, Anabasis, , chapter 7 4:1)
  • ὧν γὰρ οἱ θεοὶ προνοοῦσιν, ἐκείνοισ παρασκευάζουσι καὶ συμβούλουσ ἀγαθοὺσ αὐτομάτουσ καὶ λόγουσ ἐπιτηδείουσ καὶ ξυμφέροντασ εἰρῆσθαι. (Dio, Chrysostom, Orationes, 16:2)
  • τοὺσ φίλουσ ἐπὶ μὲν τὰ ἀγαθὰ παρακαλουμένουσ ἀπιέναι, ἐπὶ δὲ τὰσ συμφορὰσ αὐτομάτουσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. e'. DHMHTRIOS 9:1)

Synonyms

  1. self-willed

  2. without cause

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION