Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

αὐθέκαστος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: αὐθέκαστος αὐθέκαστη αὐθέκαστον

Structure: αὐθεκαστ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. one who calls each thing by its name

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative αὐθέκαστος αὐθέκάστη αὐθέκαστον
Genitive αὐθεκάστου αὐθέκάστης αὐθεκάστου
Dative αὐθεκάστῳ αὐθέκάστῃ αὐθεκάστῳ
Accusative αὐθέκαστον αὐθέκάστην αὐθέκαστον
Vocative αὐθέκαστε αὐθέκάστη αὐθέκαστον
DualN/A/V αὐθεκάστω αὐθέκάστᾱ αὐθεκάστω
G/D αὐθεκάστοιν αὐθέκάσταιν αὐθεκάστοιν
PluralNominative αὐθέκαστοι αὐθέ́κασται αὐθέκαστα
Genitive αὐθεκάστων αὐθέκαστῶν αὐθεκάστων
Dative αὐθεκάστοις αὐθέκάσταις αὐθεκάστοις
Accusative αὐθεκάστους αὐθέκάστᾱς αὐθέκαστα
Vocative αὐθέκαστοι αὐθέ́κασται αὐθέκαστα
Positive Comparative Superlative
Adjective αὐθέκαστος αὐθεκάστου αὐθεκαστότερος αὐθεκαστοτέρου αὐθεκαστότατος αὐθεκαστοτάτου
Adverb αὐθεκάστως αὐθεκαστότερον αὐθεκαστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐγὼ γὰρ οὐ τῶν ἀφανῶν ἐν Ἀκράγαντι ὤν, ἀλλ’ εἰ καί τισ ἄλλοσ εὖ γεγονὼσ καὶ τραφεὶσ ἐλευθερίωσ καὶ παιδείᾳ προσεσχηκώσ, ἀεὶ διετέλουν τῇ μὲν πόλει δημοτικὸν ἐμαυτὸν παρέχων, τοῖσ δὲ συμπολιτευομένοισ ἐπιεικῆ καὶ μέτριον, βίαιον δὲ ἢ σκαιὸν ἢ ὑβριστικὸν ἢ αὐθέκαστον οὐδεὶσ οὐδὲν ἐπεκάλει μου τῷ προτέρῳ ἐκείνῳ βίῳ. (Lucian, Phalaris, book 1 2:1)
  • ταύτασ καὶ πλεῖστον καὶ μέγιστον ἐν ἡγεμονίαισ δυνηθείσασ τῶν ἐθνῶν ἀπεκληρώσαντο τὰσ πολιτείασ, Πέρσαι μὲν αὐτοκρατῆ βασιλείαν καὶ ἀνυπεύθυνον, Σπαρτιᾶται δ’, ἀριστοκρατικὴν ὀλιγαρχίαν καὶ αὐθέκαστον, Ἀθηναῖοι δ’, αὐτόνομον καὶ ἄκρατον δημοκρατίαν. (Plutarch, De unius in republica dominatione, chapter, section 3 3:1)
  • καὶ τῆσ ἡμερότητοσ, οἷσ ὑποδέδυκε καὶ προσπλέκεται κολακεύουσα τὸν εὐδυσώπητον ὡσ φιλάνθρωπον καὶ πολιτικὸν καὶ κοινὸν ἔχοντα νοῦν καὶ οὐκ ἄτεγκτον οὐδ’ αὐθέκαστον. (Plutarch, De vitioso pudore, section 2 9:1)
  • ὁ δὲ ἀληθὴσ καὶ ἁπλοῦσ, ὃν καλοῦσιν αὐθέκαστον, μέσοσ τοῦ εἴρωνοσ καὶ ἀλαζόνοσ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 132:1)
  • συνίασι δὲ κατὰ πλῆθοσ ῥᾳδίωσ διὰ τὸ ἁπλοῦν καὶ αὐθέκαστον, συναγανακτούντων τοῖσ ἀδικεῖσθαι δοκοῦσιν ἀεὶ τῶν πλησίον. (Strabo, Geography, book 4, chapter 4 4:6)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION