αὐξάνω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
αὐξάνω
αὐξήσω
ηὔξησα
ηὔξηκα
ηὔξημαι
ηὐξήθην
Structure:
αὐξάν
(Stem)
+
ω
(Ending)
Etym.: poet. a)e/cw q. v.
Sense
- I make grow, increase
- I promote, honour, exalt
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- πόρρωθεν οὖν προδιῳκήσατο τὸ ψηφίσασθαι ἀγώγιμον εἶναι τὸν ἀποκτείναντα Χαρίδημον, φοβερὸν ποιεῖ Κερσοβλέπτην, οὗτοσ δὲ αὐξηθεὶσ καταλύσει τοὺσ ἄλλουσ βασιλεῖσ, δι’ οὓσ σώζεται Χερρόνησοσ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 2:3)
- αὐξηθεὶσ γὰρ ὁ νεανίασ καὶ τὴν ὑπατείαν λαβών Κικέρωνα μὲν εἰάσε χαίρειν, Ἀντωνίῳ δὲ καὶ Λεπίδῳ φίλοσ γενόμενοσ καὶ τὴν δύναμιν εἰσ ταὐτὸ συνενεγκών, ὥσπερ ἄλλο τι κτῆμα, τὴν ἡγεμονίαν ἐνείματο πρὸσ αὐτούσ, καὶ κατεγράφησαν ἄνδρεσ οὓσ ἔδει θνῄσκειν, ὑπὲρ διακοσίουσ. (Plutarch, Cicero, chapter 46 2:1)
- ἀλλὰ τὸν μὲν ἄλλον χρόνον οὗτοι διῆγον οὐκ ὄντεσ τοῦ ἐμοῦ πατρόσ, ὡσ καὶ ὑμῶν οἱ πολλοὶ ἴσασιν, ἐπειδὴ δὲ οὗτοσ αὐξηθεὶσ καὶ μεθ’ αὑτοῦ παρασκευασάμενοσ ἐργαστήριον συκοφαντῶν, ὧν ἡγεμὼν ἦν Μνησικλῆσ καὶ Μενεκλῆσ ἐκεῖνοσ ὁ τὴν Νῖνον ἑλών, μεθ’ ὧν οὗτοσ ἐδικάζετό μου τῷ πατρὶ φάσκων υἱὸσ εἶναι ἐκείνου ‐ συνόδων δὲ γιγνομένων πολλῶν ὑπὲρ τούτων, καὶ τοῦ πατρὸσ οὐκ ἂν φάσκοντοσ πεισθῆναι, ὡσ οὗτοι γεγόνασιν ἐξ αὑτοῦ, τελευτῶσα ἡ Πλαγγών, ὦ ἄνδρεσ δικασταί πάντα γὰρ εἰρήσεται τἀληθῆ πρὸσ ὑμᾶσ, μετὰ τοῦ Μενεκλέουσ ἐνεδρεύσασα τὸν πατέρα μου καὶ ἐξαπατήσασα ὁρ́κῳ, ὃσ μέγιστοσ δοκεῖ καὶ δεινότατοσ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποισ εἶναι, ὡμολόγησεν τριάκοντα μνᾶσ λαβοῦσα τούτουσ μὲν τοῖσ αὑτῆσ ἀδελφοῖσ εἰσποιήσειν υἱεῖσ, αὐτὴ δέ, ἂν πρὸσ τῷ διαιτητῇ προκαλῆται αὐτὴν ὁ πατήρ μου ὀμόσαι ἦ μὴν τοὺσ παῖδασ ἐξ αὑτοῦ γεγονέναι, οὐ δέξεσθαι τὴν πρόκλησιν· (Demosthenes, Speeches 31-40, 12:2)
- αὐξηθεὶσ δ’ ὑπ’ ἐμοῦ, κατ’ ἐμοῦ πάλι θηρίον ἔσται· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 472)
- ἂν οὖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ Κερσοβλέπτησ ἐκ τῆσ τῷ Χαριδήμῳ νῦν ἀδείασ κατασκευαζομένησ αὐξηθεὶσ ὀλιγωρῇ μὲν ἐκείνου, νεωτερίζῃ δέ τι καὶ κινῇ πρὸσ ὑμᾶσ, ἐξαρκεῖ τοῦθ’ ὑμῖν, ἐὰν Χαρίδημοσ ἐξαπατηθῇ, τὸν Θρᾷκ’ ἰσχυρὸν ἐφ’ ὑμᾶσ αὐτοὺσ κατεσκευακέναι; (Demosthenes, Speeches 21-30, 188:1)
Derived
- ἐναυξάνω (to increase, enlarge)
- ἐπαυξάνω (to increase, enlarge, augment)
- συναυξάνω (to increase or enlarge along with or together, to increase or wax larger together with, to join or assist in increasing)
- ὑπεραυξάνω (to increase above measure, to be so increased, to increase exceedingly)