Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνυπόδητος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀνυπόδητος ἀνυπόδητος ἀνυπόδητον

Structure: ἀ (Prefix) + νυποδητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: u(pode/w

Sense

  1. Without shoes, barefoot

Examples

  • γυμνόν ἀνυπόδητον ἢ ἀπεσκυθισμένον, ὡσ Ἀρχίλοχοσ. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , unknown138)
  • ἀντί γε μὴν τοῦ ἁπαλύνειν τοὺσ πόδασ ὑποδήμασιν ἔταξεν ἀνυποδησίᾳ κρατύνειν, νομίζων, εἰ τοῦτ’ ἀσκήσειαν, πολὺ μὲν ῥᾷον ἂν ὀρθιάδε ἐκβαίνειν, ἀσφαλέστερον δὲ πρανῆ καταβαίνειν, καὶ πηδῆσαι δὲ καὶ ἀναθορεῖν καὶ δραμεῖν θᾶττον ἀνυπόδητον, εἰ ἠσκηκὼσ εἰή τοὺσ πόδασ, ἢ ὑποδεδεμένον. (Xenophon, Minor Works, , chapter 2 4:1)
  • ἀποροῦντι δὲ αὐτῷ ἔρχεται Προμηθεὺσ ἐπισκεψόμενοσ τὴν νομήν, καὶ ὁρᾷ τὰ μὲν ἄλλα ζῷα ἐμμελῶσ πάντων ἔχοντα, τὸν δὲ ἄνθρωπον γυμνόν τε καὶ ἀνυπόδητον καὶ ἄστρωτον καὶ ἀόπλον· (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 105:2)
  • ὧν δὲ ἀπομνημονεύω, δρόμοσ τέ ἐστιν ὃν ἔδει δραμεῖν ἀνυπόδητον χειμῶνοσ ὡρ́ᾳ· (Aristides, Aelius, Orationes, 16:2)
  • ἀνυπόδητόν τε γὰρ προελθεῖν ἐπέταξε καὶ ἐβόων δὴ ἐν τῷ ὀνείρατι ὡσ ἂν ὕπαρ τε καὶ ἐπ’ ὀνείρατι τετελεσμένῳ, μέγασ ὁ Ἀσκληπιὸσ, τετέλεσται τὸ πρόσταγμα. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:9)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION