뜻

1. 순수한, 맑은

1. without a rival, without a struggle, uncontested, unalloyed
2. irresistible

예문

• ἀλλ̓ ἐπειδὰν τῷ Α ἐντύχῃσ, ζητεῖσ τὸν τὸ ἕτερον Α ἔχοντα καὶ εὑρὼν ἐκείνουσ μὲν ἤδη συνέζευξασ, ἐντυχὼν δὲ αὖθισ τῷ βῆτα το ἕτερον βῆτα ὅπου ἐστὶ ζητεῖσ, τὸ ἀντίπαλον τῷ εὑρεθέντι, καὶ ἐπὶ πάντων ὁμοίωσ, ἄχρι ἂν ἐκεῖνόσ σοι περιλειφθῇ ὁ τὸ μόνον γράμμα ἔχων τὸ ἀνανταγώνιστον. (Lucian, 87:8)

  (루키아노스, 87:8)

• ἡ γὰρ ὥσπερ ἓν σκάφει τὰσ ἀποκλίσεισ ἐπανισοῦσα τῆσ πόλεωσ ἰσχὺσ εἰσ ἓν συνελθοῦσα καὶ γενομένη μία τὴν πάντα πράγματα καταστασιάσασαν καὶ καταβαλοῦσαν ἀνανταγώνιστον ῥοπὴν ἐποίησεν. (Plutarch, Pompey, chapter 47 2:1)

  (플루타르코스, Pompey, chapter 47 2:1)

• προτρέπεται δὲ τὰ πλήθη πρὸσ εὐωχίαν καὶ κατὰ φυλὰσ καὶ γένη καὶ γειτονίασ ποιούμενοι τὰσ ἑστιάσεισ ηὔχοντο τῷ θεῷ σπένδοντεσ αὐτόν τ’ ἐπὶ πλεῖστον χρόνον Οὐεσπασιανὸν ἐπιμεῖναι τῇ Ῥωμαίων ἡγεμονίᾳ, καὶ παισὶν αὐτοῦ καὶ τοῖσ ἐξ ἐκείνων ἀεὶ γινομένοισ φυλαχθῆναι τὸ κράτοσ ἀνανταγώνιστον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 87:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 87:1)

유사 형태

• ἀνανταγώνιστος (3)
• ἀνανταγώνιστον (3)
• ἀνανταγώνιστοι (1)
• ἀνανταγώνιστα (1)
• ἀνανταγωνίστως (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.