Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνακρούω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνακρούω

Structure: ἀνα (Prefix) + κρού (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to push back, stop short, check
  2. to put one's, to put back
  3. to strike up

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακρούω ἀνακρούεις ἀνακρούει
Dual ἀνακρούετον ἀνακρούετον
Plural ἀνακρούομεν ἀνακρούετε ἀνακρούουσιν*
SubjunctiveSingular ἀνακρούω ἀνακρούῃς ἀνακρούῃ
Dual ἀνακρούητον ἀνακρούητον
Plural ἀνακρούωμεν ἀνακρούητε ἀνακρούωσιν*
OptativeSingular ἀνακρούοιμι ἀνακρούοις ἀνακρούοι
Dual ἀνακρούοιτον ἀνακρουοίτην
Plural ἀνακρούοιμεν ἀνακρούοιτε ἀνακρούοιεν
ImperativeSingular ἀνακρούε ἀνακρουέτω
Dual ἀνακρούετον ἀνακρουέτων
Plural ἀνακρούετε ἀνακρουόντων, ἀνακρουέτωσαν
Infinitive ἀνακρούειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακρουων ἀνακρουοντος ἀνακρουουσα ἀνακρουουσης ἀνακρουον ἀνακρουοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακρούομαι ἀνακρούει, ἀνακρούῃ ἀνακρούεται
Dual ἀνακρούεσθον ἀνακρούεσθον
Plural ἀνακρουόμεθα ἀνακρούεσθε ἀνακρούονται
SubjunctiveSingular ἀνακρούωμαι ἀνακρούῃ ἀνακρούηται
Dual ἀνακρούησθον ἀνακρούησθον
Plural ἀνακρουώμεθα ἀνακρούησθε ἀνακρούωνται
OptativeSingular ἀνακρουοίμην ἀνακρούοιο ἀνακρούοιτο
Dual ἀνακρούοισθον ἀνακρουοίσθην
Plural ἀνακρουοίμεθα ἀνακρούοισθε ἀνακρούοιντο
ImperativeSingular ἀνακρούου ἀνακρουέσθω
Dual ἀνακρούεσθον ἀνακρουέσθων
Plural ἀνακρούεσθε ἀνακρουέσθων, ἀνακρουέσθωσαν
Infinitive ἀνακρούεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακρουομενος ἀνακρουομενου ἀνακρουομενη ἀνακρουομενης ἀνακρουομενον ἀνακρουομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ φωνὴν ἁρμονίασ ἀνεκρούοντο, καὶ πρὸσ ἄνδρασ ἐκ πλήθουσ ἀνθρώπων ἥκοντασ ἐκ τῆσ ἐρήμου, καὶ ἐδίδοσαν ψέλλια ἐπὶ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν καὶ στέφανον καυχήσεωσ ἐπὶ τὰσ κεφαλὰσ αὐτῶν. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 23:42)
  • ἀγοράσ τ’ αὐτῶν περιέκοπτον ἐξιόντεσ καὶ τοὺσ ἐπὶ προνομὴν ἀποστελλομένουσ ἢ χόρτον ἵπποισ ἀνεκρούοντο καὶ τοῖσ πρὸσ ὑδρείαν καταβαίνουσιν αἰφνιδίωσ ἐπετίθεντο, προὐκαλοῦντό τ’ αὐτοὺσ πολλάκισ εἰσ μάχην. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 43 10:1)
  • αἱ δὲ κατὰ πρῷραν τοῖσ ἐμβόλοισ συρράττουσαι πρύμναν ἀνεκρούοντο πρὸσ ἄλλην ἐμβολὴν καὶ κατετραυμάτιζον ἀλλήλουσ οἱ ταύταισ ἐφεστῶτεσ, ἅτε τοῦ σκοποῦ σύνεγγυσ ἑκάστοισ κειμένου. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 51 3:2)
  • οἱ μὲν δὴ ἄλλοι Ἕλληνεσ ἐπὶ πρύμνην ἀνεκρούοντο καὶ ὤκελλον τὰσ νέασ, Ἀμεινίησ δὲ Παλληνεὺσ ἀνὴρ Ἀθηναῖοσ ἐξαναχθεὶσ νηὶ ἐμβάλλει· (Herodotus, The Histories, book 8, chapter 84 2:2)

Synonyms

  1. to push back

  2. to put one's

  3. to strike up

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION