Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑποκρούω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑποκρούω ὑποκρούσω

Structure: ὑπο (Prefix) + κρού (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to strike gently, to beat time, give the time
  2. to break in upon, interrupt
  3. to find fault with, attack

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποκρούω ὑποκρούεις ὑποκρούει
Dual ὑποκρούετον ὑποκρούετον
Plural ὑποκρούομεν ὑποκρούετε ὑποκρούουσιν*
SubjunctiveSingular ὑποκρούω ὑποκρούῃς ὑποκρούῃ
Dual ὑποκρούητον ὑποκρούητον
Plural ὑποκρούωμεν ὑποκρούητε ὑποκρούωσιν*
OptativeSingular ὑποκρούοιμι ὑποκρούοις ὑποκρούοι
Dual ὑποκρούοιτον ὑποκρουοίτην
Plural ὑποκρούοιμεν ὑποκρούοιτε ὑποκρούοιεν
ImperativeSingular ὑποκρούε ὑποκρουέτω
Dual ὑποκρούετον ὑποκρουέτων
Plural ὑποκρούετε ὑποκρουόντων, ὑποκρουέτωσαν
Infinitive ὑποκρούειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποκρουων ὑποκρουοντος ὑποκρουουσα ὑποκρουουσης ὑποκρουον ὑποκρουοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποκρούομαι ὑποκρούει, ὑποκρούῃ ὑποκρούεται
Dual ὑποκρούεσθον ὑποκρούεσθον
Plural ὑποκρουόμεθα ὑποκρούεσθε ὑποκρούονται
SubjunctiveSingular ὑποκρούωμαι ὑποκρούῃ ὑποκρούηται
Dual ὑποκρούησθον ὑποκρούησθον
Plural ὑποκρουώμεθα ὑποκρούησθε ὑποκρούωνται
OptativeSingular ὑποκρουοίμην ὑποκρούοιο ὑποκρούοιτο
Dual ὑποκρούοισθον ὑποκρουοίσθην
Plural ὑποκρουοίμεθα ὑποκρούοισθε ὑποκρούοιντο
ImperativeSingular ὑποκρούου ὑποκρουέσθω
Dual ὑποκρούεσθον ὑποκρουέσθων
Plural ὑποκρούεσθε ὑποκρουέσθων, ὑποκρουέσθωσαν
Infinitive ὑποκρούεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποκρουομενος ὑποκρουομενου ὑποκρουομενη ὑποκρουομενης ὑποκρουομενον ὑποκρουομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπέκρουον ὑπέκρουες ὑπέκρουεν*
Dual ὑπεκρούετον ὑπεκρουέτην
Plural ὑπεκρούομεν ὑπεκρούετε ὑπέκρουον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπεκρουόμην ὑπεκρούου ὑπεκρούετο
Dual ὑπεκρούεσθον ὑπεκρουέσθην
Plural ὑπεκρουόμεθα ὑπεκρούεσθε ὑπεκρούοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to strike gently

  2. to break in upon

  3. to find fault with

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION