Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνακρούω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνακρούω

Structure: ἀνα (Prefix) + κρού (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to push back, stop short, check
  2. to put one's, to put back
  3. to strike up

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακρούω ἀνακρούεις ἀνακρούει
Dual ἀνακρούετον ἀνακρούετον
Plural ἀνακρούομεν ἀνακρούετε ἀνακρούουσιν*
SubjunctiveSingular ἀνακρούω ἀνακρούῃς ἀνακρούῃ
Dual ἀνακρούητον ἀνακρούητον
Plural ἀνακρούωμεν ἀνακρούητε ἀνακρούωσιν*
OptativeSingular ἀνακρούοιμι ἀνακρούοις ἀνακρούοι
Dual ἀνακρούοιτον ἀνακρουοίτην
Plural ἀνακρούοιμεν ἀνακρούοιτε ἀνακρούοιεν
ImperativeSingular ἀνακρούε ἀνακρουέτω
Dual ἀνακρούετον ἀνακρουέτων
Plural ἀνακρούετε ἀνακρουόντων, ἀνακρουέτωσαν
Infinitive ἀνακρούειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακρουων ἀνακρουοντος ἀνακρουουσα ἀνακρουουσης ἀνακρουον ἀνακρουοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακρούομαι ἀνακρούει, ἀνακρούῃ ἀνακρούεται
Dual ἀνακρούεσθον ἀνακρούεσθον
Plural ἀνακρουόμεθα ἀνακρούεσθε ἀνακρούονται
SubjunctiveSingular ἀνακρούωμαι ἀνακρούῃ ἀνακρούηται
Dual ἀνακρούησθον ἀνακρούησθον
Plural ἀνακρουώμεθα ἀνακρούησθε ἀνακρούωνται
OptativeSingular ἀνακρουοίμην ἀνακρούοιο ἀνακρούοιτο
Dual ἀνακρούοισθον ἀνακρουοίσθην
Plural ἀνακρουοίμεθα ἀνακρούοισθε ἀνακρούοιντο
ImperativeSingular ἀνακρούου ἀνακρουέσθω
Dual ἀνακρούεσθον ἀνακρουέσθων
Plural ἀνακρούεσθε ἀνακρουέσθων, ἀνακρουέσθωσαν
Infinitive ἀνακρούεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακρουομενος ἀνακρουομενου ἀνακρουομενη ἀνακρουομενης ἀνακρουομενον ἀνακρουομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ δὲ Οὐολοῦσκοι καταπλαγέντεσ αὐτῶν τὸ θράσοσ καὶ τὸ μανικὸν τῆσ ἐφόδου βραχὺν ἀνασχόμενοι χρόνον ἀνακρούονταί τε καὶ ἅμα ὑποχωροῦσιν ἀπὸ τοῦ χάρακοσ καί ‐ ἦν γάρ τισ οὐ πρόσω τοῦ στρατοπέδου λόφοσ ὑψηλὸσ ἐπιεικῶσ ‐ εἰσ τοῦτον οὖν ἀνατρέχουσιν ὡσ ἀναπαυσόμενοί τε καὶ αὖθισ εἰσ τάξιν καταστησόμενοι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 58 5:1)

Synonyms

  1. to push back

  2. to put one's

  3. to strike up

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION