Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνακρούω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνακρούω

Structure: ἀνα (Prefix) + κρού (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to push back, stop short, check
  2. to put one's, to put back
  3. to strike up

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακρούω ἀνακρούεις ἀνακρούει
Dual ἀνακρούετον ἀνακρούετον
Plural ἀνακρούομεν ἀνακρούετε ἀνακρούουσιν*
SubjunctiveSingular ἀνακρούω ἀνακρούῃς ἀνακρούῃ
Dual ἀνακρούητον ἀνακρούητον
Plural ἀνακρούωμεν ἀνακρούητε ἀνακρούωσιν*
OptativeSingular ἀνακρούοιμι ἀνακρούοις ἀνακρούοι
Dual ἀνακρούοιτον ἀνακρουοίτην
Plural ἀνακρούοιμεν ἀνακρούοιτε ἀνακρούοιεν
ImperativeSingular ἀνακρούε ἀνακρουέτω
Dual ἀνακρούετον ἀνακρουέτων
Plural ἀνακρούετε ἀνακρουόντων, ἀνακρουέτωσαν
Infinitive ἀνακρούειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακρουων ἀνακρουοντος ἀνακρουουσα ἀνακρουουσης ἀνακρουον ἀνακρουοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακρούομαι ἀνακρούει, ἀνακρούῃ ἀνακρούεται
Dual ἀνακρούεσθον ἀνακρούεσθον
Plural ἀνακρουόμεθα ἀνακρούεσθε ἀνακρούονται
SubjunctiveSingular ἀνακρούωμαι ἀνακρούῃ ἀνακρούηται
Dual ἀνακρούησθον ἀνακρούησθον
Plural ἀνακρουώμεθα ἀνακρούησθε ἀνακρούωνται
OptativeSingular ἀνακρουοίμην ἀνακρούοιο ἀνακρούοιτο
Dual ἀνακρούοισθον ἀνακρουοίσθην
Plural ἀνακρουοίμεθα ἀνακρούοισθε ἀνακρούοιντο
ImperativeSingular ἀνακρούου ἀνακρουέσθω
Dual ἀνακρούεσθον ἀνακρουέσθων
Plural ἀνακρούεσθε ἀνακρουέσθων, ἀνακρουέσθωσαν
Infinitive ἀνακρούεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακρουομενος ἀνακρουομενου ἀνακρουομενη ἀνακρουομενης ἀνακρουομενον ἀνακρουομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • παῦε, ὦ θαυμάσιε, μακρὸν ^ ἀνακρουόμενοσ καὶ λέγε ἐξ ἀρχῆσ ἀναλαβὼν ἤδη τὰ εἰρημένα· (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 8:1)
  • πνεῦμα πλεύσαντοσ ἐπισφαλῶσ, εὐδίασ δὲ καὶ εὐαερίασ γενομένησ ὁρμίσασθαι ζητοῦντοσ, ὁ τῷ φθόνῳ διαναυμαχήσασ πολὺν χρόνον, εἶτα παυσαμένου καὶ στορεσθέντοσ, ἀνακρουόμενοσ ἐκ τῆσ πολιτείασ καὶ προϊέμενοσ ἅμα ταῖσ πράξεσι τὰσ κοινωνίασ καὶ τὰσ ἑταιρείασ. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 7 6:1)
  • μὴ παρόντοσ δὲ αὐλητοῦ εἶσ τῶν ἑταίρων ἀνακρουόμενοσ ἔλεγε· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 684)
  • ἐπειδὰν δὲ ἀνακρουόμενοσ αἴρῃ τὸν αὐχένα, δοτέον εὐθὺσ τὸν χαλινόν. (Xenophon, Minor Works, , chapter 10 14:2)

Synonyms

  1. to push back

  2. to put one's

  3. to strike up

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION