αἰδέσιμος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
αἰδέσιμος
Structure:
αἰδεσιμ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- exciting shame, venerable
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀπροσδόκητον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὸν ἀγῶνα τοῦτον ἀγωνίζομαι παρ’ ὑμῖν πάντα γοῦν μᾶλλον ἂν ἤλπισα ἢ τὸν Διάλογον τοιαῦτα ἐρεῖν περὶ ἐμοῦ, ὃν παραλαβὼν ἐγὼ σκυθρωπὸν ἔτι τοῖσ πολλοῖσ δοκοῦντα καὶ ὑπὸ τῶν συνεχῶν ἐρωτήσεων κατεσκληκότα, καὶ ταύτῃ αἰδέσιμον μὲν εἶναι δοκοῦντα, οὐ πάντῃ δὲ ἡδὺν οὐδὲ τοῖσ πλήθεσι κεχαρισμένον, πρῶτον μὲν αὐτὸν ἐπὶ γῆσ βαίνειν εἴθισα εἰσ τὸν ἀνθρώπινον τοῦτον τρόπον, μετὰ δὲ τὸν αὐχμὸν τὸν πολὺν ἀποπλύνασ καὶ μειδιᾶν καταναγκάσασ ἡδίω τοῖσ ὁρῶσι παρεσκεύασα, ἐπὶ πᾶσι δὲ τὴν κωμῳδίαν αὐτῷ παρέζευξα, καὶ κατὰ τοῦτο πολλὴν οἱ μηχανώμενοσ τὴν εὔνοιαν παρὰ τῶν ἀκουόντων, οἳ τέωσ τὰσ ἀκάνθασ τὰσ ἐν αὐτῷ δεδιότεσ ὥσπερ τὸν ἐχῖνον εἰσ τὰσ χεῖρασ λαβεῖν αὐτὸν ἐφυλάττοντο. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 34:2)
- οὐ μικρὰ δὲ οὐδὲ ἐκεῖνα παρέχει τοῖσ ζηλοῦν ἐθέλουσι παραδείγματα, τῆσ τροφῆσ τὸ ἀπέριττον καὶ τῶν γυμνασίων τὸ σύμμετρον καὶ τοῦ προσώπου τὸ αἰδέσιμον καὶ τῆσ ἐσθῆτοσ τὸ μέτριον, ἐφ’ ἅπασι δὲ τούτοισ τῆσ διανοίασ τὸ ἡρμοσμένον καὶ τὸ ἥμερον τοῦ τρόπου. (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 26:2)
- εἰ δὲ τάφον σκάπτεισ, τὴν αἰδέσιμον παραθήκην, καὶ τόδ’ ἐπὶ χρυσῷ, ἄξιοσ, εἰπέ, τίνοσ; (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 1943)
- συγγιγνώσκων οὖν ὁ Ἀντώνιοσ ἀληθέσιν οὖσιν τούτοισ καὶ τοὺσ προφέροντασ αὐτὰ αἰδούμενοσ, ἤδη δέ τι καὶ τοῦ Καίσαροσ αὐτοῦ διὰ τὸν δῆμον ἐσ τὴν ἀλλαγὴν τῆσ Κελτικῆσ δεόμενοσ, ὡμολόγει τοῖσ λεγομένοισ καὶ ἐπώμνυεν αὐτὰ καὶ οἷ πάνυ ἀβούλητα εἶναι, τῆσ δὲ γνώμησ τοῦ νεανίσκου ἕνεκεν μετατίθεσθαι, ἐπηρμένου τε ἐπαχθῶσ ἔτι τηλικοῦδε ὄντοσ καὶ οὐδὲν ἔχοντοσ αἰδέσιμον ἢ τίμιον ἐσ πρεσβυτέρουσ τε καὶ ἐσ ἄρχοντασ· (Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 4 3:4)
- Ὄππιον δὲ ὁ υἱόσ, ὑπὸ γήρωσ ἀσθενεστάτου μένειν ἐθέλοντα, ἔφερεν ἐπὶ τοῦ σώματοσ, ἑώσ ἐξήγαγέ τε διὰ τῶν πυλῶν καὶ τὸ λοιπὸν μέχρι Σικελίασ ἄγων ἢ φέρων ἐκόμισεν, οὐδενὸσ ἄρα τὸ σχῆμα ὑπονοήσαντοσ ἢ ἐνυβρίσαντοσ, οἱο͂́ν που καὶ τὸν Αἰνείαν γράφουσιν αἰδέσιμον τοῖσ πολεμίοισ γενέσθαι φέροντα τὸν πατέρα. (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 6 6:3)