- Ὦ παῖ Πηλέωσ, πατὴρ δ’ ἐμόσ, δέξαι χοάσ μοι τάσδε κηλητηρίουσ, νεκρῶν ἀγωγούσ· (Euripides, Hecuba, episode 1:12)
(에우리피데스, Hecuba, episode 1:12)
- οὗ θᾶσσον οὕνεκ’, ἢ χάριν μονῆσ ἔχων, φροῦδοσ, μετ’ αὐτοῦ δ’ Ἀνδρομάχη, πολλῶν ἐμοὶ δακρύων ἀγωγόσ, ἡνίκ’ ἐξώρμα χθονόσ, πάτραν τ’ ἀναστένουσα καὶ τὸν Ἕκτοροσ τύμβον προσεννέπουσα. (Euripides, The Trojan Women, episode, anapests 1:3)
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, anapests 1:3)
- ταύτασ δὴ τὰσ ἐπιτιμήσεισ ἀπολύσασθαι βουλόμενοσ ἐχούσασ τι θεατρικὸν καὶ τῶν πολλῶν ἀγωγόν, περὶ μὲν ἐμαυτοῦ τοσοῦτον ἀρκεσθήσομαι μόνον εἰπών, ὅτι τὸ φιλόνεικον τοῦτο καὶ δύσερι καὶ προσυλακτοῦν εἰκῇ πᾶσιν ἐν παντὶ πεφυλαγμένοσ τῷ βίῳ μέχρι τοῦ παρόντοσ καὶ οὐδεμίαν ἐκδεδωκὼσ γραφήν, ἐν ᾗ κατηγορῶ τινοσ, ἔξω μιᾶσ πραγματείασ, ἣν συνεταξάμην ὑπὲρ τῆσ πολιτικῆσ φιλοσοφίασ πρὸσ τοὺσ κατατρέχοντασ αὐτῆσ ἀδίκωσ, οὐκ ἂν ἐπεχείρησα νῦν πρῶτον εἰσ τὸν ἐπιφανέστατον τῶν συγγραφέων τὴν οὔτ’ ἐλευθέροισ ἤθεσι πρέπουσαν οὔτ’ ἐμαυτῷ συνήθη κακοήθειαν ἐναποδείκνυσθαι. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 2 1:2)
(디오니시오스, , chapter 2 1:2)
- "ἃ μὲν οὖν αὐτόν φησιν αἰσχρὰ σοφίσματα λέγειν ὁ Κωλώτησ, τούτοισ ἐκεῖνοσ ὁ ἀνὴρ οὐ φιλίαν ἐποίησεν ἀδοξοτέραν, οὐ φιληδονίαν θρασυτέραν, οὐ τοῦ καλοῦ τὸ ἀγωγὸν ἐφ’ ἑαυτὸ καὶ δι’ ἑαυτὸ τίμιον ἀφεῖλεν, οὐ τὰσ περὶ θεῶν δόξασ συνετάραξε τὸ δὲ πᾶν ἓν εἰπὼν οὐκ οἶδ’ ὅπωσ ζῆν ἡμᾶσ κεκώλυκε. (Plutarch, Adversus Colotem, section 132)
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 132)
- "ἀλλ’ ἐκ τῆσ Στοᾶσ αὐτῆσ τελευτῶντεσ ὥσπερ Γοργόνα τὴν ἀπραξίαν ἐπάγοντεσ ἀπηγόρευσαν, ὡσ πάντα πειρῶσι καὶ στρέφουσιν αὐτοῖσ οὐχ ὑπήκουσεν ἡ ὁρμὴ γενέσθαι συγκατάθεσισ οὐδὲ τῆσ ῥοπῆσ ἀρχὴν ἐδέξατο τὴν αἴσθησιν, ἀλλ’ ἐξ ἑαυτῆσ ἀγωγὸσ ἐπὶ τὰσ πράξεισ ἐφάνη, μὴ δεομένη τοῦ προστίθεσθαι. (Plutarch, Adversus Colotem, section 266)
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 266)
- "ἀμφὶ δὲ οἱ δολόεντα φιλόφρονα χεῦεν ὄνειρα, πᾶν ἐνταῦθα πειθομένῃ τὸ καλὸν εἶναι καὶ τίμιον, ἂν μὴ τύχῃ θείου καὶ σώφρονοσ Ἔρωτοσ ἰατροῦ καὶ σωτῆροσ καὶ ἡγεμόνοσ ὃσ διὰ σωμάτων ἀφικόμενοσ ἀγωγὸσ ἐπὶ τὴν ἀλήθειαν ἐξ Αἵδου καί τὸ ἀληθείασ πεδίον, οὗ τὸ πολὺ καὶ καθαρὸν καὶ ἀψευδὲσ ἵδρυται κάλλοσ, ἀσπάσασθαι καὶ συγγενέσθαι διὰ χρόνου ποθοῦντασ ἐξαναφέρων καὶ ἀναπέμπων εὐμενὴσ οἱο͂ν ἐν τελετῇ παρέστη μυσταγωγόσ. (Plutarch, Amatorius, section 19 3:16)
(플루타르코스, Amatorius, section 19 3:16)
- νομίζομεν ἡ γὰρ φύσισ ἀγωγόσ ἐστιν ἀφ’ ἑαυτῆσ πρὸσ τὸ καλόν· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 12 4:1)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 12 4:1)
- ἡ γὰρ φύσισ ἀγωγόσ ἐστιν ἀφ’ ἑαυτῆσ πρὸσ τὸ καλόν· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 12 1:6)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 12 1:6)