Sense

1. a letting go, dismissal, a quittance or discharge, exemption, a divorce
2. a letting go, the starting-post, having made, one

Examples

• καὶ ὤφθησαν ἀφέσεισ θαλάσσησ, καὶ ἀπεκαλύφθη θεμέλια τῆσ οἰκουμένησ ἐν τῇ ἐπιτιμήσει Κυρίου, ἀπὸ πνοῆσ πνεύματοσ θυμοῦ αὐτοῦ. (Septuagint, Liber II Samuelis 22:16)
• καὶ τὰ κτήνη τοῦ πεδίου ἀνέβλεψαν πρὸσ σέ, ὅτι ἐξηράνθησαν ἀφέσεισ ὑδάτων καὶ πῦρ κατέφαγε τὰ ὡραῖα τῆσ ἐρήμου. (Septuagint, Prophetia Ioel 1:20)
• καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀποσταλάξει τὰ ὄρη γλυκασμόν, καὶ οἱ βουνοὶ ρυήσονται γάλα, καὶ πᾶσαι αἱ ἀφέσεισ Ἰούδα ρυήσονται ὕδατα, καὶ πηγὴ ἐξ οἴκου Κυρίου ἐξελεύσεται καὶ ποτιεῖ τὸν χειμάρρουν τῶν σχοίνων. (Septuagint, Prophetia Ioel 4:18)
• ἀφέσεισ ὑδάτων κατάξει ὁ ὀφθαλμόσ μου ἐπὶ τὸ σύντριμμα τῆσ θυγατρὸσ τοῦ λαοῦ μου. (Septuagint, Lamentationes 3:48)
• καὶ ὅμωσ οὐ κατέπαυσεν αὐτὸν ἅτε γὰρ ἠσκημένοσ ἐν τῇ ὀρχηστικῇ, ῥᾳδίωσ, οἶμαι, διεδίδρασκεν τὰσ ἐπ’ αὐτὸν ἀφέσεισ τῶν ἀκοντίων. (Lucian, De saltatione, (no name) 8:8)

Similar forms

• ἄφες (104)
• ἄφεσιν (73)
• ἀφέσεως (47)
• ἀφέστηκεν (44)
• ἀφεστάναι (29)
• ἀφέστηκε (21)
• ἀφεστῶτας (19)
• ἀφέσεις (16)
• ἀφέσει (13)
• ἄφεσις (12)
• ἀφεστῶτα (10)
• ἀφεστῶτες (10)
• ἀφεστᾶσι (8)
• ἀφεστᾶσιν (7)
• ἀφεστῶσα (7)
• ἀφεστώτων (6)
• ἀφεστηκὸς (6)
• ἀφεστῶσαν (5)
• ἀφεστήρ (4)
• ἀφέστασαν (4)
• ἀφεστὼς (4)
• ἀφέσιες (4)
• ἀφεστεῶτα (3)
• ἀφέστηκα (3)
• ἀφεστηκός (3)
• ἀφεστώσας (3)
• ἀφέστηκας (2)
• ἀφεσταίη (2)
• ἀφέστατε (2)
• ἀφέστηκέ (2)
• ἀφέσιμος (2)
• ἀφεστῶσαι (2)
• ἀφεστήξει (2)
• ἀφέσιος (2)
• ἀφεστῶσι (2)
• ἀφέσθαι (1)
• ἀφεστηκώς (1)
• ἀφεστῶτος (1)
• Ἀφεσὴ (1)
• ἀφεστήκοι (1)
• ἀφεστώς (1)
• Ἀφέσιον (1)
• ἀφεστώσης (1)
• ἀφεσίων (1)
• Ἀφεσίου (1)
• ἀφέσταμεν (1)
• ἀφεστεὼς (1)
• ἀφεστῶσιν (1)
• ἄφεσίν (1)
• ἄφεσθε (1)
• ἀφεστηκὼς (1)
• ἄφεσίς (1)
• ἀφεστᾶς (1)
• ἀφέσεσι (1)
• ἀφέστακα (1)
• ἀφέστατον (1)
• ἀφεστήκει (1)
• ἀφεστὸς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.