- ἐκείνῳ αἱ παρθένοι ἀνήγοντο, καὶ εἴ τινεσ σφαγαὶ καὶ εἴ τινεσ καὶ χρημάτων ἀφαιρέσεισ καὶ βάσανοι καὶ ὕβρεισ, πάντα ταῦτα τολμήματα ἦν νεανικά. (Lucian, Tyrannicida, (no name) 5:3)
(루키아노스, Tyrannicida, (no name) 5:3)
- ἀλλὰ μὴν ὅτι γε καὶ μετασκευὰσ δέχεται τῶν κώλων ἔνια τοτὲ μὲν προσθήκασ λαμβάνοντα οὐκ ἀναγκαίασ ὡσ πρὸσ τὸν νοῦν, τοτὲ δὲ ἀφαιρέσεισ ἀτελῆ ποιούσασ τὴν διάνοιαν, ἃσ οὐκ ἄλλου τινὸσ ἕνεκα ποιοῦσι ποιηταί τε καὶ συγγραφεῖσ ἢ τῆσ ἁρμονίασ, ἵν’ ἡδεῖα καὶ καλὴ γένηται, πάνυ ὀλίγου δεῖν οἰόμαι λόγου. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 91)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 91)
- τὰ δὲ μικρὰ καὶ χρηματικὰ συμβόλαια καὶ μεταπίπτοντα ταῖσ χρείαισ ἄλλοτε ἄλλωσ, βέλτιον ἦν μὴ καταλαμβάνειν ἐγγράφοισ ἀνάγκαισ μηδὲ ἀκινήτοισ ἔθεσιν, ἀλλ’ ἐᾶν ἐπὶ τῶν καιρῶν, προσθέσεισ λαμβάνοντα καὶ ἀφαιρέσεισ, ἃσ ἂν οἱ πεπαιδευμένοι δοκιμάσωσι. (Plutarch, Lycurgus, chapter 13 2:1)
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 13 2:1)
- ὧν ἐὰν μὴ βελτίω ἔχωμεν λέγειν ἐν τῷ παρόντι, εὖ ἴσθι ὅτι οὐ μή σοι συγχωρήσω, οὐδ’ ἂν πλείω τῶν νῦν παρόντων ἡ τῶν πολλῶν δύναμισ ὥσπερ παῖδασ ἡμᾶσ μορμολύττηται, δεσμοὺσ καὶ θανάτουσ ἐπιπέμπουσα καὶ χρημάτων ἀφαιρέσεισ. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 22:1)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 22:1)
- αἱ δὲ τῶν ἀνθέων ἀφαιρέσεισ τρυγήσεσιν ἐοίκασι καὶ βλάπτουσιν οὐδέν, ἀλλὰ κἂν μὴ λάβῃ τισ ἐν ὡρ́ᾳ, περιερρύη μαρανθέντα. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 3, 7:10)
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, 7:10)
