- Πάρθουσ Ἀρμενίουσ τε θοῷ ὑπὸ δουρὶ δαμάσσασ νοστήσεισ Ῥώμην καὶ Θύβριδοσ ἀγλαὸν ὕδωρ στέμμα φέρων κροτάφοισι μεμιγμένον ἀκτίνεσσιν. (Lucian, Alexander, (no name) 27:3)
(루키아노스, Alexander, (no name) 27:3)
- καὶ τοσοῦτον ἴσχυσεν, ἐκ μόνων τῶν περὶ αὐτὸν ὑπαρχόντων ὁρμώμενοσ, ὥστε δύο μοίρασ τὰ σύμπαντα ποιησάμενοσ τὴν ἑτέραν ἑλέσθαι καὶ λαβεῖν τὴν ἐπιφανεστέραν, ἀπὼν δὲ αὐτὸσ ὑπηρέταισ τε καὶ ὑποστρατήγοισ Πάρθουσ τε νικῆσαι πολλάκισ καὶ τὰ περὶ Καύκασον ἔθνη βάρβαρα μέχρι τῆσ Κασπίασ ὤσασθαι θαλάσσησ. (Plutarch, Comparison of Demetrius and Antony, chapter 1 2:2)
(플루타르코스, Comparison of Demetrius and Antony, chapter 1 2:2)
- Λικιννίου δὲ Κράσσου τοῦ ἐπὶ Πάρθουσ στρατεύσαντοσ κόλακά φησι γενέσθαι Νικόλαοσ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ πρὸσ ταῖσ ἑκατὸν Ἀνδρόμαχον τὸν Καρρηνόν, ᾧ τὸν Κράσσον πάντα ἀνακοινούμενον προδοθῆναι Πάρθοισ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ ἀπολέσθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 611)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 611)
- ἐν δ’ Ἀπολλωνίᾳ διέτριβεν ὅτε Καῖσαρ ἀνῃρέθη, σχολάζων περὶ λόγουσ κἀκεῖνον ἐπὶ Πάρθουσ ἐλαύνειν εὐθὺσ ἐγνωκότα προσμένων. (Plutarch, Brutus, chapter 22 2:1)
(플루타르코스, Brutus, chapter 22 2:1)
- ἀλλὰ Πάρθουσ μὲν διέφυγε, τότε δὲ τὰσ χλαμύδασ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἀναγαγὼν καὶ γυμνώσασ τὸν τράχηλον ἀποκόψαι παρέσχεν. (Plutarch, Brutus, chapter 43 6:1)
(플루타르코스, Brutus, chapter 43 6:1)
