Ὀλύμπιος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
Ὀλύμπιος
Ὀλύμπιον
Structure:
Ὀλυμπι
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- Olympian, of Olympus, dwelling on Olympus
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- μολῦναι δὲ καὶ τὸν ἐν Ἱεροσολύμοισ νεὼν καὶ προσονομάσαι Διὸσ Ὀλυμπίου καὶ τὸν ἐν Γαριζίν, καθὼσ ἐτύγχανον οἱ τὸν τόπον οἰκοῦντεσ, Διὸσ Ξενίου. (Septuagint, Liber Maccabees II 6:2)
- ὅμωσ δ’ οὖν οἱ παριόντεσ εἰσ τὸν νεὼν οὔτε τὸν ἐξ Ἰνδῶν ἐλέφαντα ἔτι οἰόνται ὁρᾶν οὔτε τὸ ἐκ τῆσ Θρᾴκησ μεταλλευθὲν χρυσίον ἀλλ’ αὐτὸν τὸν Κρόνου καὶ Ῥέασ, εἰσ τὴν γῆν ὑπὸ Φειδίου μετῳκισμένον καὶ τὴν Πισαίων ἐρημίαν ἐπισκοπεῖν κεκελευσμένον, ἀγαπῶντα εἰ διὰ πέντε ὅλων ἐτῶν θύσει τισ αὐτῷ πάρεργον Ὀλυμπίων. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 11:3)
- πᾶν γὰρ ἤδη στάδιον ἧττον φοβερὸν τῷ Ὀλύμπια τὰ μεγάλα νενικηκότι. (Lucian, Harmonides 12:2)
- Ἡρόδοτοσ τοῦτ̓ ἐκεῖνο ἥκειν οἱ νομίσασ τὸν καιρόν, οὗ μάλιστα ἐγλίχετο, πλήθουσαν τηρήσασ τὴν πανήγυριν, ἁπανταχόθεν ἤδη τῶν ἀρίστων συνειλεγμένων, παρελθὼν ἐσ τὸν ὀπισθόδομον οὐ θεατήν, ἀλλ̓ ἀγωνιστὴν παρεῖχεν ἑαυτὸν Ὀλυμπίων ᾅδων τὰσ ἱστορίασ καὶ κηλῶν τοὺσ παρόντασ, ἄχρι τοῦ καὶ Μούσασ κληθῆναι τὰσ βίβλουσ αὐτοῦ, ἐννέα καὶ αὐτὰσ οὔσασ. (Lucian, Herodotus 3:1)
- Ἡρόδοτοσ μὲν οὖν ‐ ἐπάνειμι γὰρ ἐπ̓ ἐκεῖνον ‐ ἱκανὴν τῶν Ὀλυμπίων τὴν πανήγυριν ἡγεῖτο καὶ συγγραφέα θαυμαστὸν δεῖξαι τοῖσ Ἕλλησι τὰσ Ἑλληνικὰσ νίκασ διεξιόντα, ὡσ ἐκεῖνοσ διεξῆλθεν. (Lucian, Herodotus 12:1)
- τὴν δὲ ἐκ τῆσ Μιλήτου ἐκείνην Ἀσπασίαν, ᾗ καὶ ὁ Ὀλύμπιοσ θαυμασιώτατοσ αὐτὸσ συνῆν, οὐ φαῦλον συνέσεωσ παράδειγμα προθέμενοι, ὁπόσον ἐμπειρίασ πραγμάτων καὶ ὀξύτητοσ εἰσ τὰ πολιτικὰ καὶ ἀγχινοίασ καὶ δριμύτητοσ ἐκείνῃ προσῆν, τοῦτο πᾶν ἐπὶ τὴν ἡμετέραν εἰκόνα μεταγάγωμεν ἀκριβεῖ τῇ στάθμῃ· (Lucian, Imagines, (no name) 17:4)
- ὧδέ κεν ἀδροσύνῃ στάχυεσ νεύοιεν ἔραζε, εἰ τέλοσ αὐτὸσ ὄπισθεν Ὀλύμπιοσ ἐσθλὸν ὀπάζοι, ἐκ δ’ ἀγγέων ἐλάσειασ ἀράχνια· (Hesiod, Works and Days, Book WD 53:4)
- ὣσ γὰρ ἐβούλευσεν Στὺξ ἄφθιτοσ Ὠκεανίνη ἤματι τῷ, ὅτε πάντασ Ὀλύμπιοσ ἀστεροπητὴσ ἀθανάτουσ ἐκάλεσσε θεοὺσ ἐσ μακρὸν Ὄλυμπον, εἶπε δ’, ὃσ ἂν μετὰ εἱο͂ θεῶν Τιτῆσι μάχοιτο, μή τιν’ ἀπορραίσειν γεράων, τιμὴν δὲ ἕκαστον ἑξέμεν, ἣν τὸ πάροσ γε μετ’ ἀθανάτοισι θεοῖσιν τὸν δ’ ἔφαθ’, ὅστισ ἄτιμοσ ὑπὸ Κρόνου ἠδ’ ἀγέραστοσ, τιμῆσ καὶ γεράων ἐπιβησέμεν, ἧ θέμισ ἐστίν. (Hesiod, Theogony, Book Th. 40:3)
- Περικλῆσ δὲ ὁ Ὀλύμπιοσ, ὥσ φησι Κλέαρχοσ ἐν πρώτῳ Ἐρωτικῶν, οὐχ ἕνεκεν Ἀσπασίασ ‐ ου’ τῆσ νεωτέρασ ἀλλὰ τῆσ Σωκράτει τῷ σοφῷ συγγενομένησ ‐ καίπερ τηλικοῦτον ἀξίωμα συνέσεωσ καὶ πολιτικῆσ δυνάμεωσ κτησάμενοσ, οὐ συνετάραξε πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 55 1:25)
- δοκεῖ παρ’ Αἰγυπτίοισ τὴν δύναμιν ὁ Ἄνουβισ, οἱάν ἡ Ἑκάτη παρ’ Ἕλλησι, χθόνιοσ ὢν ὁμοῦ καὶ ὀλύμπιοσ. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 44 4:1)