Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, Σόλονος, section

(작자 미상, 비가, Σόλονος, section)

σόλων· Ἐξηκεστίδου, Ἀθηναῖοσ, φιλόσοφοσ, νομοθέτησ καὶ δημαγωγόσ. γέγονε δὲ ἐπὶ τῆσ μζ’ Ὀλυμπίαδοσ, οἱ δὲ νσ’ . . . ἔγραψε νόμουσ Ἀθηναίοισ, οἵτινεσ ἄξονεσ ὠνομάσθησαν διὰ τὸ γραφῆναι αὐτοὺσ ἐν ξυλίνοισ ἄξοσιν Ἀθήνησι. ποίημα δί’ ἐλεγείων, ὃ Σάλαμισ ἐπιγράφεται· Ὑποθήκασ δί’ ἐλεγείων· καὶ ἄλλα. ἔστι δὲ καὶ οὗτοσ εἷσ τῶν Ἑπτὰ ὀνομαζομένων Σοφῶν. καὶ φέρεται αὐτοῦ ἀπόφθεγμα τόδε· Μηδὲν ἄγαν, ἢ τὸ Γνῶθι σαυτόν. ἐν δὲ τῷ προνάῳ τῷ ἐν Δελφοῖσ γεγραμμένα ἐστὶν ὠφελήματα ἀνθρώποισ εἰσ βίον· ἐγράφη δὲ ὑπὸ ἀνδρῶν οὓσ γενέσθαι σοφοὺσ λέγουσιν Ἕλληνεσ. οὗτοι δὲ ἦσαν . . . ἀφικόμενοι ἐσ Δελφοὺσ ἀνέθεσαν τῷ Ἀπόλλωνι τὰ ᾀδόμενα Γνῶθι σαυτὸν καὶ Μηδὲν ἄγαν. π. Σόλωνοσ· ἐκεῖνόσ τε γὰρ προστάτησ τοῦ δήμου καταστὰσ οὕτωσ ἐνομοθέτησε καὶ τὰ πράγματα διέταξε καὶ τὴν πόλιν κατεσκεύασεν, ὥστ’ ἔτι καὶ νῦν ἀγαπᾶσθαι τὴν διοίκησιν τὴν ὑπ’ ἐκείνου συνταχθεῖσαν. ὡσ πάνδεινόν ἐστι τοὺσ μὲν προγόνουσ ὑπὲρ τοῦ μὴ καταλυθῆναι τοὺσ νόμουσ ἀποθνῄσκειν τολμᾶν, ὑμᾶσ δὲ μηδὲ τοὺσ ἁμαρτάνοντασ εἰσ αὐτοὺσ τιμωρεῖσθαι προελέσθαι, καὶ τὸν μὲν γράψαντα τοὺσ νόμουσ Σόλωνα χαλκοῦν ἐν ἀγορᾷ στῆσαι, αὐτῶν δὲ τῶν νόμων ὀλιγωροῦντασ φαίνεσθαι δί’ οὓσ κἀκεῖνον ὑπερβαλλόντωσ συμβέβηκε τιμᾶσθαι. . . . τὸ τοῦ Σόλωνοσ, ἄτιμον εἶναι τὸν ἐν στάσει πόλεωσ μηδετέρᾳ μερίδι προσθέμενον μηδὲ συστασιάσαντα. πλυτ. σερ. ϝινδ. 4 κύριοσ δὲ γενόμενοσ τῶν πραγμάτων Σόλων τόν τε δῆμον ἐλευθέρωσε καὶ ἐν τῷ παρόντι καὶ εἰσ τὸ μέλλον, κωλύσασ δανείζειν ἐπὶ τοῖσ σώμασιν, καὶ νόμουσ ἔθηκε καὶ χρεῶν ἀποκοπὰσ ἐποίησε καὶ τῶν ἰδίων καὶ τῶν δημοσίων, ἃσ σεισάχθειαν καλοῦσιν, ὡσ ἀποσεισαμένων τὸ βάροσ . . . πολιτείαν δὲ κατέστησε καὶ νόμουσ ἔθηκεν ἄλλουσ, τοῖσ δὲ Δράκοντοσ θεσμοῖσ ἐπαύσαντο χρώμενοι πλὴν τῶν φονικῶν. ἀναγράψαντεσ δὲ τοὺσ νόμουσ εἰσ τοὺσ κύρβεισ, ἔστησαν ἐν τῇ στοᾷ τῇ βασιλείῳ καὶ ὤμοσαν χρήσασθαι πάντεσ· οἱ δ’ ἐννέα ἄρχοντεσ ὀμνύντεσ πρὸσ τῷ λίθῳ κατεφάτιζον, ἀναφήσειν ἀνδριάντα χρυσοῦν ἐάν τινα παραβῶσιν τῶν νόμων· ὅθεν ἔτι καὶ νῦν οὕτωσ ὀμνύουσι. κατέκλῃσεν δὲ τοὺσ νόμουσ εἰσ ἑκατὸν ἔτη, καὶ διέταξε τὴν πολιτείαν τόνδε τὸν τρόπον· τιμήματι διεῖλεν εἰσ τέτταρα τέλη, κτλ. δοκεῖ δὲ τῆσ Σόλωνοσ πολιτείασ τρία ταῦτ’ εἶναι τὰ δημοτικώτατα· πρῶτον μὲν καὶ μέγιστον τὸ μὴ δανείζειν ἐπὶ τοῖσ σώμασιν, ἔπειτα τὸ ἐξεῖναι τῷ βουλομένῳ τιμωρεῖν ὑπὲρ τῶν ἀδικουμένων, τρίτον δὲ <ᾧ> μάλιστά φασιν ἰσχυκέναι τὸ πλῆθοσ, ἡ εἰσ τὸ δικαστήριον ἔφεσισ· κύριοσ γὰρ ὢν ὁ δῆμοσ τῆσ ψήφου κύριοσ γίγνεται τῆσ πολιτείασ . . . ἐν μὲν οὖν τοῖσ νόμοισ ταῦτα δοκεῖ θεῖναι δημοτικά, πρὸ δὲ τῆσ νομοθεσίασ ποιῆσαι τὴν τῶν χρεῶν ἀποκοπήν, καὶ μετὰ ταῦτα τήν τε τῶν μέτρων καὶ σταθμῶν καὶ τὴν τοῦ νομίσματοσ αὔξησιν. διατάξασ δὲ τὴν πολιτείαν ὅνπερ εἴρηται τρόπον, ἐπειδὴ προσιόντεσ αὐτῷ περὶ τῶν νόμων ἐνώχλουν, τὰ μὲν ἐπιτιμῶντεσ τὰ δὲ ἀνακρίνοντεσ, βουλόμενοσ μήτε ταῦτα κινεῖν μήτ’ ἀπεχθάνεσθαι παρών, ἀποδημίαν ἐποιήσατο κατ’ ἐμπορίαν ἅμα καὶ θεωρίαν εἰσ Αἴγυπτον, εἰπὼν ὡσ οὐχ ἥξει δέκα ἐτῶν· οὐ γὰρ οἰέσθαι δίκαιον εἶναι τοὺσ νόμουσ ἐξηγεῖσθαι παρών, ἀλλ’ ἕκαστον τὰ γεγραμμένα ποιεῖν. Αἰλιανοῦ· Σόλων ὁ Ἀθηναῖοσ, Ἐξηκεστίδου παρὰ πότον τοῦ ἀδελφιδοῦ αὐτοῦ μέλοσ τι Σαπφοῦσ ᾄσαντοσ, ἥσθη τῷ μέλει καὶ προσέταξε τῷ μειρακίῳ διδάξαι αὐτόν. "Ἵνα μαθὼν αὐτὸ ἀποθάνω. στοβ. φλ. 29. 88 Σόλων δὲ καὶ Θαλῆσ καὶ Πιττακόσ, οἵτινεσ τῶν κληθέντων Ἑπτὰ Σοφῶν ἐγένοντο, ἑκατὸν ἕκαστοσ ἔζησεν ἔτη. λυξ. μαξρ. 18 γέγραφε δὲ δῆλον μὲν ὅτι τοὺσ νόμουσ, καὶ Δημηγορίασ καὶ Εἰσ Εαὑτὸν Ὑποθήκασ, ἐλεγεῖα, καὶ τὰ περὶ Σαλαμῖνοσ καὶ τῆσ Ἀθηναίων Πολιτείασ, ἔπη πεντακισχίλια, καὶ Ιἄμβουσ καὶ Ἐπῳδούσ. ἐπὶ δὲ τῆσ εἰκόνοσ αὐτοῦ ἐπιγέγραπται τάδε· ἡ Μήδων ἄδικον παύσασ’ ὕβριν, ἥδε Σόλωνα τόνδε τεκνοῖ Σαλαμὶσ θεσμοθέτην ἱερόν. ἤκμαζε μὲν οὖν περὶ τὴν τεσσαρακοστὴν ἕκτην Ὀλυμπιάδα, ἧσ τῷ τρίτῳ ἔτει ἦρξεν Ἀθήνησι, καθά φησι Σωσικράτησ· ὅτε καὶ τίθησι τοὺσ νόμουσ. ἐτελεύτησε δ’ ἐν Κύπρῳ βιοὺσ ἔτη ὀγδοήκοντα, τοῦτον ἐπισκήψασ τοῖσ ἰδίοισ τὸν τρόπον, ἀποκομίσαι αὐτοῦ τὰ ὀστᾶ εἰσ Σαλαμῖνα καὶ τεφρώσαντασ εἰσ τὴν χώραν σπεῖραι. ὅθεν καὶ Κρατῖνοσ ἐν τοῖσ Χείρωσί φησιν, αὐτὸν ποιῶν λέγοντα· οἰκῶ δὲ νῆσον, ὡσ μὲν ἀνθρώπων λόγοσ, ἐσπαρμένοσ κατὰ πᾶσαν Αἰάντοσ πόλιν. ἐπεβίωσε δ’ οὖν ὁ Σόλων ἀρξαμενου τοῦ Πεισιστράτου τυραννεῖν, ὡσ μὲν Ἡρακλείδησ ὁ Ποντικὸσ ἱστορεῖ, συχνὸν χρόνον, ὡσ δὲ Φανίασ ὁ Ἐρέσιοσ, ἐλάττονα δυοῖν ἐτῶν. ἐπὶ Κωμίου μὲν γὰρ ἤρξατο τυραννεῖν Πεισίστρατοσ, ἐφ’ Ἡγεστράτου δὲ Σόλωνά φησιν ὁ Φανίασ ἀποθανεῖν τοῦ μετὰ Κωμίαν ἄρξαντοσ. ἡ δὲ διασπορὰ κατακαυθέντοσ αὐτοῦ τῆσ τέφρασ περὶ τὴν Σαλαμινίων νῆσον ἔστι μὲν διὰ τὴν ἀτοπίαν ἀρξαμένου παντάπασι καὶ μυθώδησ, ἀναγέγραπται δὲ ὑπό τε ἀλλῶν ἀνδρῶν ἀξιολόγων καὶ Ἀριστοτέλουσ τοῦ φιλοσόφου. πλυτ. ϝιτ. σολ. 32. 3 οὐ γὰρ οἶμαι ἄλλον οὐδένα τῶν ἐνθάδε ῥᾳδίωσ ἂν ἔχειν ἐπιδεῖξαι ποῖαι δύο οἰκίαι συνελθοῦσαι εἰσ ταὐτὸν τῶν Ἀθήνησιν ἐκ τῶν εἰκότων καλλίω ἄν καὶ ἀμείνω γεννήσειαν ἢ ἐξ ὧν σὺ γέγονασ. ἥ τε γὰρ πατρῴα ὑμῖν οἰκία, ἡ Κριτίου τοῦ Δρωπίδου, καὶ ὑπὸ Ἀνακρέοντοσ καὶ ὑπὸ Σόλωνοσ καὶ ὑπ’ ἄλλων πολλῶν ποιητῶν ἐγκεκωμιασμένη παραδέδοται ἡμῖν ὡσ διαφέρουσα κάλλει τε καὶ ἀρετῇ καὶ τῇ ἄλλῃ λεγομένῃ εὐδαιμονία, καὶ αὖ ἡ πρὸσ μητρὸσ ὡσαύτωσ . . πλατ. ξηαρμ. τῷ δὲ Κροίσῳ ἐστεῶτι ἐπὶ τῆσ πυρῆσ ἐσελθεῖν, καίπερ ἐν κακῷ ἐόντι τοσούτῳ, τὸ τοῦ Σόλωνοσ, ὥσ οἱ εἰή σὺν Θεῷ εἰρημένον, τὸ μηδένα εἶναι τῶν ζωόντων ὄλβιον. οὐ μὴν ἀλλὰ τῶν Μεγαρέων ἐπιμενόντων πολλὰ κακὰ καὶ δρῶντεσ ἐν τῷ πολέμῳ καὶ πάσχοντεσ ἐποιήσαντο Λακεδαιμονίουσ διαλλακτὰσ καὶ δικαστάσ. οἱ μὲν οὖν πολλοὶ τῷ Σόλωνι συναγωνίσασθαι λέγουσι τὴν Ὁμήρου δόξαν· ἐμβαλόντα γὰρ αὐτὸν ἔποσ εἰσ Νεῶν Κατάλογον ἐπὶ τῆσ δίκησ ἀναγνῶναι αἰάσ δ’ ἐκ Σαλαμῖνοσ ἄγεν δυοκαίδεκα νῆασ, στῆσε δ’ ἄγων ἵν’ Ἀθηναίων ἵσταντο φάλαγγεσ. αὐτοὶδ’ Ἀθηναῖοι ταῦτα μὲν οἰόνται φλυαρίαν εἶναι, τὸν δὲ Σόλωνά φασιν ἀποδεῖξαι τοῖσ δικασταῖσ ὅτι Φιλαῖοσ καὶ Εὐρυσάκησ, Αἰάντοσ υἱοί, Ἀφήνησι πολιτείασ μεταλαβόντεσ παρέδοσαν τὴν νῆσον αὐτοῖσ, καὶ κατῴκησαν ὁ μὲν ἐν Βραυρῶνι τῆσ Ἀττικῆσ, ὁ δὲ ἐν Μελίτῃ· καὶ δῆμον ἐπώνυμον Φιλαίου τῶν Φιλαϊδῶν ἔχουσιν, ὅθεν ἦν Πεισίστρατοσ. ἔτι δὲ μᾶλλον ἐξελέγξαι τοὺσ Μεγαρέασ βουλόμενον ἰσχυρίσασθαι περὶ τῶν νεκρῶν ὡσ οὐχ ὃν τρόπον ἐκεῖνοι θάπτουσι κεκηδενμένων ἀλλ’ ὃν αὐτοί, κτλ. πλυτ. ϝιτ. σολ. 10 ὁ δὲ Σόλων ἁψάμενοσ μεγάλησ τῆσ περὶ τὸν Ἀτλαντικὸν λόγον ἢ μῦθον πραγματείασ, ὃν διήκουσε τῶν περὶ Σάϊν λογίων προσήκοντα τοῖσ Ἀθηναίοισ, ἐξέκαμεν, οὐ δί’ ἀσχολίασ ὡσ Πλάτων φησίν, ἀλλὰ μᾶλλον ὑπὸ γήρωσ, φοβηθεὶσ τὸ μέγεθοσ τῇσ γραφῆσ. πλυτ. ϝιτ. σολ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION