Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἀθηναῖος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: Ἀθηναῖος Ἀθηναίᾱ Ἀθηναῖον

Structure: Ἀθηναι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. of or relating to Athens; Athenian
  2. (substantive) an Athenian

Examples

  • κἀγὼ φημι ἐνδεῶσ εἰρῆσθαι τὸν περὶ ἰχθύων λόγον, πολλὰ εἰρηκότων καὶ Ἀσκληπιαδῶν παίδων, Φιλοτίμου λέγω ἐν τοῖσ περὶ τροφῆσ καὶ Μνησιθέου τοῦ Ἀθηναίου, ἔτι δὲ Διφίλου τοῦ Σιφνίου οὗτοσ γὰρ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ περὶ τῶν προσφερομένων τοῖσ νοσοῦσι καὶ τοῖσ ὑγιαίνουσί φησιν ὅτι τῶν θαλασσίων ἰχθύων οἱ μὲν πετραῖοί εἰσιν εὔφθαρτοι, εὔχυλοι, σμηκτικοί, κοῦφοι, ὀλιγότροφοι, οἱ δὲ πελάγιοι δυσφθαρτότεροι, πολύτροφοι, δυσοικονόμητοι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 51 1:2)
  • ἐτέρποντο, οὐ παρὰ τοῦ μεγάλου Διοδώρου ἢ Θεοδώρου μαθόντεσ τὴν πεττείαν οὐδὲ τοῦ Μιτυληναίου Λέοντοσ τοῦ ἀνέκαθεν Ἀθηναίου, ὃσ ἀήττητοσ ἦν κατὰ τὴν πεττευτικήν, ὥσ φησι Φαινίασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 291)
  • τριήραρχοι δὲ αὐτοῖσιν ἐπεστάθησαν ἐκ Μακεδόνων μὲν Ἡφαιστίων τε ὁ Ἀμύντοροσ, καὶ Λεόννατοσ ὁ Ἀντέου, καὶ Λυσίμαχοσ ὁ Ἀγαθοκλέοσ, καὶ Ἀσκληπιόδωροσ ὁ Τιμάνδρου, καὶ Ἄρχων ὁ Κλεινίεω, καὶ Δημόνικοσ ὁ Ἀθηναίου, καὶ Ἀρχίησ ὁ Ἀναξιδότεω, καὶ Ὀφέλασ ὁ Σειληνοῦ, καὶ Τιμάνθησ ὁ Παντιάδεω. (Arrian, Indica, chapter 18 3:1)
  • "ἐν δὲ τῇ τρισκαιδεκάτῃ τῶν Φιλιππικῶν περὶ Χαβρίου τοῦ Ἀθηναίου ἱστορῶν φησιν οὐ δυνάμενοσ δὲ ζῆν ἐν τῇ πόλει τὰ μὲν διὰ τὴν ἀσέλγειαν καὶ διὰ τὴν πολυτέλειαν τὴν αὑτοῦ τὴν περὶ τὸν βίον, τὰ δὲ διὰ τοὺσ Ἀθηναίουσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:187)
  • ὡρ́α ἡμῖν, ἄνδρεσ φίλοι, ζητεῖν τι καὶ περὶ γρίφων, ἵνα τι κἂν βραχὺ διαστῶμεν ἀπὸ τῶν ποτηρίων, οὐ κατὰ τὴν Καλλίου τοῦ Ἀθηναίου ἐπιγραφομένην γραμματικὴν τραγῳδίαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 69 1:2)

Synonyms

  1. an Athenian

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION