Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἀθηναῖος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: Ἀθηναῖος Ἀθηναίᾱ Ἀθηναῖον

Structure: Ἀθηναι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. of or relating to Athens; Athenian
  2. (substantive) an Athenian

Examples

  • ὦ ξένε Ἀθηναῖε, εἶδεσ γάρ μου τὸν πλοῦτον καὶ τοὺσ θησαυροὺσ καὶ ὅσοσ ἄσημοσ ^ χρυσόσ ἐστιν ἡμῖν καὶ τὴν ἄλλην πολυτέλειαν, εἰπέ μοι, τίνα ἡγῇ τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων εὐδαιμονέστατον εἶναι. (Lucian, Contemplantes, (no name) 10:1)
  • "χαῖρε, ὦ ξένε Ἀθηναῖε, ὑὲ Σμικρίωνοσ Ἑρμόγενεσ," οὗτοσ λέξειεν ἂν ταῦτα ἢ φαίη ἂν ταῦτα ἢ εἴποι ἂν ταῦτα ἢ προσείποι ἂν οὕτω σὲ μὲν οὔ, Ἑρμογένη δὲ τόνδε; (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 280:5)
  • ὦ ξένε Ἀθηναῖε ‐ οὐ γάρ σε Ἀττικὸν ἐθέλοιμ’ ἂν προσαγορεύειν· (Plato, Laws, book 1 14:3)
  • ὀρθῶσ, ὦ ξένε Ἀθηναῖε, εἴρηκασ, καὶ πειστέον. (Plato, Laws, book 1 61:5)
  • ὦ ξένε Ἀθηναῖε, οὐκ οἶσθ’ ἴσωσ ὅτι τυγχάνει ἡμῶν ἡ ἑστία τῆσ πόλεωσ οὖσα ὑμῶν πρόξενοσ. (Plato, Laws, book 1 108:1)
  • "αὐτόσ, ὦ Ἀθήναιε, μετειληφὼσ τῆσ καλῆσ ἐκείνησ συνουσίασ τῶν νῦν ἐπικληθέντων δειπνοσοφιστῶν, ἥτισ ἀνὰ τὴν πόλιν πολυθρύλητοσ ἐγένετο, ἢ παρ’ ἄλλου μαθὼν τοῖσ ἑταίροισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 3 1:1)
  • ἐχέτω τέλοσ καὶ ἥδε ἡ βίβλοσ ἐπὶ τοῖσ λόγοισ τοῖσ περὶ τῶν ἐδεσμάτων ἔχουσα τὴν καταστροφὴν ἀρχὴν γὰρ τοῦ δείπνου ἀπὸ τῶν ἑξῆσ ποιησόμεθα ‐ ου’ πρότερόν γε, ὦ Ἀθήναιε, πρὶν ἡμῖν διελθεῖν καὶ τὸ τοῦ Ἱππολόχου τὸ Μακεδονικὸν συμπόσιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 101 4:3)

Synonyms

  1. an Athenian

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION