Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἀθηναῖος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: Ἀθηναῖος Ἀθηναίᾱ Ἀθηναῖον

Structure: Ἀθηναι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. of or relating to Athens; Athenian
  2. (substantive) an Athenian

Examples

  • τί δ’ οὐκ Ἀθηναίαν ἐῶμεν Πολιάδα; (Aristophanes, Birds, Lyric-Scene28)
  • ἢ πῶσ ἄν ποτε ἐπίκληρον εἶναι τὴν Ἀθηναίαν δοκεῖσ, οὖσαν θυγατέρ’, ὄντων ἀδελφῶν γυησίων; (Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, strophe 1 3:9)
  • καὶ νῦν ἀφ’ ἁγνοῦ στόματοσ εὐφήμωσ καλῶ χώρασ ἄνασσαν τῆσδ’ Ἀθηναίαν ἐμοὶ μολεῖν ἀρωγόν· (Aeschylus, Eumenides, episode, lyric 2:1)
  • τέσσαρεσ αἰωροῦσι τανυπτερύγων ἐπὶ νώτων νῖκαι ἰσηρίθμουσ υἱέασ ἀθανάτων ἁ μὲν Ἀθηναίαν πολεμαδόκον, ἁ δ’ Ἀφροδίταν, ἁ δὲ τὸν Ἀλκείδαν, ἁ δ’ ἀφόβητον Ἄρη, σεῖο κατ’ εὐόροφον γραπτὸν τέγοσ· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 591)
  • σύνθημα δ’ εἶπον Ἀθηναίαν κατὰ τὴν συγγένειαν. (Xenophon, Anabasis, , chapter 3 46:5)

Synonyms

  1. an Athenian

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION