Plutarch, Νικίας, chapter 3 4:

(플루타르코스, Νικίας, chapter 3 4:)

μνημονεύεται δ’ αὐτοῦ καὶ τὰ περὶ Δῆλον ὡσ λαμπρὰ καὶ θεοπρεπῆ φιλοτιμήματα. τῶν γὰρ χορῶν, οὓσ αἱ πόλεισ ἔπεμπον ᾀσομένουσ τῷ θεῷ, προσπλεόντων μὲν ὡσ ἔτυχεν, εὐθὺσ δ’ ὄχλου πρὸσ τὴν ναῦν ἀπαντῶντοσ ᾄδειν κελευομένων κατ’ οὐδένα κόσμον, ἀλλ’ ὑπὸ σπουδῆσ ἀσυντάκτωσ ἀποβαινόντων ἅμα καὶ στεφανουμένων καὶ μεταμφιεννυμένων, ἐκεῖνοσ, ὅτε τὴν θεωρίαν ἦγεν, αὐτὸσ μὲν εἰσ Ῥήνειαν ἀπέβη τὸν χορὸν ἔχων καὶ τὰ ἱερεῖα καὶ τὴν ἄλλην παρασκευήν, ζεῦγμα δὲ πεποιημένον Ἀθήνησι πρὸσ τὰ μέτρα καὶ κεκοσμημένον ἐκπρεπῶσ χρυσώσεσι καὶ βαφαῖσ καὶ στεφάνοισ καὶ αὐλαίαισ κομίξων, διὰ νυκτὸσ ἐγεφύρωσε τὸν μεταξὺ Ῥηνείασ καὶ Δήλου πόρον οὐκ ὄντα μέγαν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION