Plutarch, Νικίας, chapter 16

(플루타르코스, Νικίας, chapter 16)

τοῦ δὲ θέρουσ διελθόντοσ, ἐπεὶ τοὺσ Συρακουσίουσ ἐπυνθάνετο προτέρουσ ἐπ’ αὐτοὺσ ἀφίξεσθαι τεθαρρηκότασ, οἱ δ’ ἱππεῖσ ὕβρει προσελαύνοντεσ ἤδη πρὸσ τὸ στρατόπεδον ἠρώτων εἰ Καταναίοισ συνοικήσοντεσ ἢ Λεοντίνουσ κατοικιοῦντεσ ἥκουσι, μόλισ ὁ Νικίασ ὡρ́μησε πλεῖν ἐπὶ Συρακούσασ. καὶ βουλόμενοσ ἀδεῶσ καὶ καθ’ ἡσυχίαν ἱδρῦσαι τὸν στρατόν, ὑπέπεμψεν ἄνθρωπον ἐκ Κατάνησ κελεύοντα τοὺσ Συρακουσίουσ, εἰ βούλονται λαβεῖν ἔρημον ἀνδρῶν τὸ στρατόπεδον καὶ τὰ ὅπλα τῶν Ἀθηναίων, ἐν ἡμέρᾳ ῥητῇ πρὸσ Κατάνην πανστρατιᾷ παραγενέσθαι, τῶν δ’ Ἀθηναίων ἐν τῇ πόλει τὰ πλεῖστα διατριβόντων ἐγνωκέναι τοὺσ Συρακουσίων φίλουσ, ὅταν ἐκείνουσ προσιόντασ αἴσθωνται, τάσ τε πύλασ καταλαμβάνειν ἅμα καὶ τὸν ναύσταθμον ὑποπιμπράναι·

πολλοὺσ δὲ εἶναι τοὺσ συνεστῶτασ ἤδη καὶ τὴν ἐκείνων περιμένοντασ ἄφιξιν. τοῦτ’ ἄριστα Νικίασ ἐστρατήγησε περὶ Σικελίαν.

πανστρατιᾷ γὰρ ἐξαγαγὼν τοὺσ πολεμίουσ καὶ τὴν πόλιν ὁμοῦ τι ποιήσασ ἔρημον ἀνδρῶν, αὐτὸσ ἐκ Κατάνησ ἀναχθεὶσ τῶν τε λιμένων ἐκράτησε καὶ τῷ στρατοπέδῳ κατέλαβε χώραν, ὅθεν ἥκιστα βλαπτόμενοσ οἷσ ἐλείπετο τῶν πολεμίων, ἤλπιζεν ἐξ ὧν ἐθάρρει πολεμήσειν ἀκωλύτωσ. ἐπεὶ δ’ ἀναστρέψαντεσ ἐκ Κατάνησ οἱ Συρακούσιοι παρετάξαντο πρὸ τῆσ πόλεωσ, ἐπαγαγὼν.

ταχὺ τοὺσ Ἀθηναίουσ ἐκράτησε. καὶ πολλοὺσ μὲν οὐκ ἀπέκτεινε τῶν πολεμίων· οἱ γὰρ ἱππεῖσ ἐμποδὼν ἐγένοντο τῇ διώξει· τοῦ δὲ ποταμοῦ διαφθείρων καὶ ἀποκόπτων τὰσ γεφύρασ, παρέσχεν Ἑρμοκράτει λέγειν παραθαρρύνοντι τοὺσ Συρακουσίουσ ὅτι γελοῖόσ ἐστιν ὁ Νικίασ, ὅπωσ οὐ μαχεῖται στρατηγῶν, ὥσπερ οὐκ ἐπὶ μάχῃ πεπλευκώσ. οὐ μὴν ἀλλὰ φόβον τε καὶ κατάπληξιν ἰσχυρὰν ἐνειργάσατο τοῖσ Συρακουσίοισ, ὥστ’ ἀντὶ τῶν ὄντων τότε πεντεκαίδεκα στρατηγῶν ἑτέρουσ ἑλέσθαι τρεῖσ, οἷσ πίστιν ἔδωκεν ὁ δῆμοσ δι’ ὁρ́κων, ἦ μὴν ἐάσειν ἄρχειν αὐτοκράτορασ.

τοῦ δ’ Ὀλυμπιείου πλησίον ὄντοσ ὡρ́μησαν οἱ Ἀθηναῖοι καταλαβεῖν, πολλῶν ὄντων ἐν αὐτῷ χρυσῶν καὶ ἀργυρῶν ἀναθημάτων.

ὁ δὲ Νικίασ ἐπίτηδεσ ἀναβαλλόμενοσ ὑστέρησε καὶ περιεῖδε φρουρὰν εἰσελθοῦσαν παρὰ τῶν Συρακουσίων, ἡγούμενοσ, ἐὰν τὰ χρήματα διαρπάσωσιν οἱ στρατιῶται, τὸ μὲν κοινὸν οὐκ ὠφεληθήσεσθαι, τὴν δ’ αἰτίαν αὐτὸσ ἕξειν τοῦ ἀσεβήματοσ. τῇ δὲ νίκῃ περιβοήτῳ γενομένῃ χρησάμενοσ εἰσ οὐδέν, ὀλίγων ἡμερῶν διαγενομένων αὖθισ ἀνεχώρησεν εἰσ Νάξον, κἀκεῖ διεχείμασε, πολλὰ μὲν ἀναλίσκων στρατιᾷ τοσαύτῃ, πράττων δὲ μικρὰ πρὸσ Σικελούσ τινασ ἀφισταμένουσ πρὸσ αὐτόν, ὥστε τοὺσ Συρακουσίουσ αὖθισ ἀναθαρρήσαντασ ἐξελάσαι πρὸσ Κατάνην καὶ τήν τε χώραν τεμεῖν καὶ τὸ στρατόπεδον κατακαῦσαι τῶν Ἀθηναίων.

ἃ δὴ πάντεσ ᾐτιῶντο τὸν Νικίαν, ὡσ ἐν τῷ διαλογίζεσθαι καὶ μέλλειν καὶ φυλάττεσθαι τὸν τῶν πράξεων ἀπολλύντα καιρόν· ἐπεὶ τάσ γε πράξεισ οὐδεὶσ ἂν ἐμέμψατο τοῦ ἀνδρόσ·

ὁρμήσασ γὰρ ἦν ἐνεργὸσ καὶ δραστήριοσ, τολμῆσαι δὲ μελλητὴσ καὶ ἄτολμοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION