Plutarch, Νικίας, chapter 28

(플루타르코스, Νικίας, chapter 28)

ἐκκλησίασ δὲ πανδήμου Συρακουσίων καὶ τῶν συμμάχων γενομένησ, Εὐρυκλῆσ ὁ δημαγωγὸσ ἔγραψε πρῶτον μὲν τὴν ἡμέραν ἐν ᾗ τὸν Νικίαν ἔλαβον, ἱερὰν ἔχειν, θύοντασ καὶ σχολάζοντασ ἔργων, Ἀσιναρίαν τὴν ἑορτὴν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ καλοῦντασ· ἡμέρα δ’ ἦν τετρὰσ φθίνοντοσ τοῦ Καρνείου μηνόσ, ὃν Ἀθηναῖοι Μεταγειτνιῶνα προσαγορεύουσι· τῶν δ’ Ἀθηναίων τοὺσ μὲν οἰκέτασ ἀποδόσθαι καὶ τοὺσ ἄλλουσ συμμάχουσ, αὐτοὺσ δὲ καὶ τοὺσ ἀπὸ Σικελίασ φρουρεῖν ἐμβαλόντασ εἰσ τὰσ λατομίασ, πλὴν τῶν στρατηγῶν, ἐκείνουσ δὲ ἀποκτεῖναι.

ταῦτα προσδεχομένων τῶν Συρακουσίων, Ἑρμοκράτησ μὲν εἰπὼν ὅτι τοῦ νικᾶν κρεῖττόν ἐστι τὸ καλῶσ χρῆσθαι τῇ νίκῃ, οὐ μετρίωσ ἐθορυβήθη, Γύλιππον δὲ τοὺσ στρατηγοὺσ τῶν Ἀθηναίων ἐξαιτούμενον ζῶντασ ἀγαγεῖν Λακεδαιμονίοισ ὑβρίζοντεσ· ἤδη τοῖσ εὐτυχήμασιν οἱ Συρακούσιοι κακῶσ ἔλεγον, ἄλλωσ τε καὶ παρὰ τὸν πόλεμον αὐτοῦ τὴν τραχύτητα καὶ τὸ Λακωνικὸν τῆσ ἐπιστασίασ οὐ ῥᾳδίωσ ἐνηνοχότεσ, ὡσ δὲ Τίμαιόσ φησι, καὶ μικρολογίαν τινὰ καὶ πλεονεξίαν κατεγνωκότεσ, ἀρρώστημα πατρῷον, ἐφ’ ᾧ καὶ Κλεανδρίδησ ὁ πατὴρ αὐτοῦ δώρων ἁλοὺσ ἔφυγε, καὶ οὗτοσ αὐτόσ, ἀπὸ τῶν χιλίων ταλάντων ἃ Λύσανδροσ ἔπεμψεν εἰσ Σπάρτην ὑφελόμενοσ τριάκοντα καὶ κρύψασ ὑπὸ τὸν ὄροφον τῆσ οἰκίασ, εἶτα μηνυθείσ, αἴσχιστα πάντων ἐξέπεσεν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐν τῷ Λυσάνδρου βίῳ μᾶλλον διηκρίβωται.

Δημοσθένην δὲ καὶ Νικίαν ἀποθανεῖν Τίμαιοσ οὔ φησιν ὑπὸ Συρακουσίων κελευσθέντασ, ὡσ Φίλιστοσ ἔγραψε καὶ Θουκυδίδησ, ἀλλ’ Ἑρμοκράτουσ πέμψαντοσ, ἔτι τῆσ ἐκκλησίασ συνεστώσησ, καὶ δι’ ἑνὸσ τῶν φυλάκων παρέντων αὐτοὺσ δι’ αὑτῶν ἀποθανεῖν·

τὰ μέντοι σώματα πρὸσ ταῖσ πύλαισ ἐκβληθέντα κεῖσθαι φανερὰ τοῖσ δεομένοισ τοῦ θεάματοσ. πυνθάνομαι δὲ μέχρι νῦν ἐν Συρακούσαισ ἀσπίδα κειμένην πρὸσ ἱερῷ δείκνυσθαι, Νικίου μὲν λεγομένην, χρυσοῦ δὲ καὶ πορφύρασ εὖ πωσ πρὸσ ἄλληλα μεμιγμένων δι’ ὑφῆσ συγκεκροτημένην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION