Plutarch, Νικίας, chapter 29

(플루타르코스, Νικίας, chapter 29)

τῶν δ’ Ἀθηναίων οἱ μὲν πλεῖστοι διεφθάρησαν ἐν ταῖσ λατομίαισ ὑπὸ νόσου καὶ διαίτησ πονηρᾶσ, εἰσ ἡμέραν ἑκάστην κοτύλασ δύο κριθῶν λαμβάνοντεσ καὶ μίαν ὕδατοσ, οὐκ ὀλίγοι δ’ ἐπράθησαν διακλαπέντεσ ἢ καὶ διαλαθόντεσ ὡσ οἰκέται. καὶ τούτουσ ὡσ οἰκέτασ ἐπώλουν, στίζοντεσ ἵππον εἰσ τὸ μέτωπον· ἀλλ’ ἦσαν οἱ καὶ τοῦτο πρὸσ τῷ δουλεύειν ὑπομένοντεσ. ἐβοήθει δὲ καὶ τούτοισ ἥ τ’ αἰδὼσ καὶ τὸ κόσμιον·

ἢ γὰρ ἠλευθεροῦντο ταχέωσ ἢ τιμώμενοι παρέμενον τοῖσ κεκτημένοισ. ἔνιοι δὲ καὶ δι’ Εὐριπίδην ἐσώθησαν. μάλιστα γάρ, ὡσ ἐοίκε, τῶν ἐκτὸσ Ἑλλήνων ἐπόθησαν αὐτοῦ τὴν μοῦσαν οἱ περὶ Σικελίαν· καὶ μικρὰ τῶν ἀφικνουμένων ἑκάστοτε δείγματα καὶ γεύματα κομιζόντων ἐκμανθάνοντεσ ἀγαπητῶσ μετεδίδοσαν ἀλλήλοισ. τότε γοῦν φασι τῶν σωθέντων οἴκαδε συχνοὺσ ἀσπάσασθαι τὸν Εὐριπίδην φιλοφρόνωσ, καὶ διηγεῖσθαι τοὺσ μέν, ὅτι δουλεύοντεσ ἀφείθησαν ἐκδιδάξαντεσ ὅσα τῶν ἐκείνου ποιημάτων ἐμέμνηντο, τοὺσ δ’, ὅτι πλανώμενοι μετὰ τὴν μάχην τροφῆσ καὶ ὕδατοσ μετέλαβον τῶν μελῶν ᾄσαντεσ.

οὐ δεῖ δὴ θαυμάζειν ὅτι τοὺσ Καυνίουσ φασὶ πλοίου προσφερομένου τοῖσ λιμέσιν ὑπὸ λῃστρίδων διωκομένου μὴ δέχεσθαι τὸ πρῶτον, ἀλλ’ ἀπείργειν, εἶτα μέντοι διαπυνθανομένουσ εἰ γινώσκουσιν ᾄσματα τῶν Εὐριπίδου, φησάντων ἐκείνων, οὕτω παρεῖναι καὶ καταγαγεῖν τὸ πλοῖον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION