Plutarch, Νικίας, chapter 21

(플루타르코스, Νικίας, chapter 21)

ἐν τούτῳ δὲ Δημοσθένησ ὑπὲρ τῶν λιμένων ἐπεφαίνετο λαμπρότατοσ τῇ παρασκευῇ καὶ δεινότατοσ τοῖσ πολεμίοισ, ἐπὶ νεῶν ἑβδομήκοντα καὶ τριῶν ἄγων ὁπλίτασ πεντακισχιλίουσ, ἀκοντιστὰσ δὲ καὶ τοξότασ καὶ σφενδονήτασ τρισχιλίων οὐκ ἐλάττουσ, ὅπλων δὲ κόσμῳ καὶ παρασήμοισ τριήρων καὶ πλήθει κελευστῶν καὶ αὐλητῶν θεατρικῶσ καὶ πρὸσ ἔκπληξιν πολεμίων ἐξησκημένοσ. ἦν οὖν, ὡσ εἰκόσ, αὖθισ ἐν φόβῳ μεγάλῳ τὰ Συρακουσίων εἰσ οὐδὲν πέρασ οὐδὲ ἀπαλλαγήν, ἀλλὰ πονοῦντασ ἄλλωσ καὶ φθειρομένουσ αὑτοὺσ μάτην ὁρώντων.

τὸν δὲ Νικίαν οὐ πολὺν χρόνον εὔφρανεν ἡ παρουσία τῆσ δυνάμεωσ, ἀλλ’ ἅμα τῷ πρῶτον ἐν λόγοισ γενέσθαι, τοῦ Δημοσθένουσ εὐθὺσ ἐπιχειρεῖν τοῖσ πολεμίοισ κελεύοντοσ καὶ τῷ ταχίστῳ τῶν κινδύνων περὶ τοῦ παντὸσ διαγωνισαμένουσ ἑλεῖν Συρακούσασ ἢ ἀποπλεῖν οἴκαδε, δείσασ καὶ θαυμάσασ τὴν ὀξύτητα καὶ τόλμαν ἐδεῖτο μηδὲν ἀπεγνωσμένωσ πράττειν μηδὲ ἀνοήτωσ. τὴν γὰρ τριβὴν εἶναι κατὰ τῶν πολεμίων οὔτε χρήματα κεκτημένων ἔτι, μήτε τῶν συμμάχων αὐτοῖσ πολὺν χρόνον παραμενούντων, εἰ δὲ θλίβοιντο ταῖσ ἀπορίαισ, ταχὺ πάλιν ἐπ’ αὐτὸν ἐπὶ συμβάσεισ τραπησομένων, ὡσ πρότερον.

καὶ γὰρ ἦσαν ἄνδρεσ οὐκ ὀλίγοι τῶν ἐν Συρακούσαισ διαλεγόμενοι τῷ Νικίᾳ κρύφα καὶ μένειν κελεύοντεσ, ὡσ καὶ νῦν ὑπερπονούντων τῷ πολέμῳ καὶ τὸν Γύλιππον βαρυνομένων, ἐὰν δὲ μικρὸν ἐπιτείνωσιν αἱ ἀνάγκαι, παντάπασιν ἀπαγορευσόντων. τούτων ὁ Νικίασ τὰ μὲν αἰνιττόμενοσ, τὰ δ’ οὐ θέλων ἐν φανερῷ λέγειν, ἀτολμίασ παρέσχε τοῖσ στρατηγοῖσ δόξαν, καὶ ταῦτ’ ἐκεῖνα πάλιν ἥκειν φάσκοντεσ αὐτοῦ, μελλήματα καὶ διατριβὰσ καὶ ἀκριβολογίασ, αἷσ ἀπώλεσε τὴν ἀκμὴν οὐκ εὐθὺσ ἐπιχειρῶν τοῖσ πολεμίοισ, ἀλλ’ ἑώλοσ καὶ καταφρονούμενοσ, τῷ Δημοσθένει προσετίθεντο. καὶ ὁ Νικίασ μόλισ συνεχώρησεν ἐκβιασθείσ.

οὕτω δὴ τὴν πεζὴν στρατιὰν ἀναλαβὼν ὁ Δημοσθένησ νυκτὸσ ἐπεχείρει ταῖσ Ἐπιπολαῖσ·

καὶ τοὺσ μὲν φθάσασ πρὶν αἰσθέσθαι τῶν πολεμίων ἀπέκτεινε, τοὺσ δ’ ἀμυνομένουσ ἐτρέψατο. καὶ κρατῶν οὐκ ἔμενεν, ἀλλ’ ἐχώρει προσωτέρω, μέχρι οὗ τοῖσ Βοιωτοῖσ ἐνέτυχε. πρῶτοι γὰρ οὗτοι συστρέψαντεσ ἑαυτοὺσ καὶ συνδραμόντεσ εἰσ τοὺσ Ἀθηναίουσ ἐναντίοισ τοῖσ δόρασι μετὰ βοῆσ ἐώσαντο καὶ πολλοὺσ αὐτοῦ κατέβαλον. δι’ ὅλου δὲ τοῦ στρατεύματοσ εὐθὺσ ἦν πτοία καὶ ταραχή, καὶ τοῦ φεύγοντοσ ἤδη καταπιμπλάμενον τὸ ἔτι νικῶν, καὶ τὸ ἐπιβαῖνον καὶ προσφερόμενον ὑπὸ τῶν πεφοβημένων ἀνακοπτόμενον ἑαυτῷ περιέπιπτε, τοὺσ μὲν φεύγοντασ οἰόμενον διώκειν, τοῖσ δὲ φίλοισ ὡσ πολεμίοισ χρώμενον.

ἡ γὰρ ἄτακτοσ ἀνάμιξισ ἐν ταὐτῷ μετὰ φόβου καὶ ἀγνοίασ, καὶ τὸ τῆσ ὄψεωσ ἄπιστον ἐν νυκτὶ μήτε σκότοσ ἄκρατον μήτε φῶσ ἐχούσῃ βέβαιον, ἀλλ’ οἱάν εἰκὸσ ἤδη καταφερομένησ σελήνησ καὶ περισκιαζομένησ ὅπλοισ πολλοῖσ καὶ σώμασι κινουμένοισ διὰ τοῦ φωτὸσ μὴ διασαφοῦσαν τὰ εἴδη φόβῳ τοῦ πολεμίου.

καὶ τὸ οἰκεῖον ποιεῖν ὕποπτον, εἰσ δεινὰσ ἀπορίασ καὶ περιπετείασ καθίστη τοὺσ Ἀθηναίουσ. ἔτυχον δέ πωσ καὶ τὴν σελήνην ἔχοντεσ ὄπισθεν·

ὅθεν αὐτοὶ μὲν αὑτοῖσ τὰσ σκιὰσ ἐπιβάλλοντεσ ἀπέκρυπτον τὸ πλῆθοσ τῶν ὅπλων καὶ τὴν λαμπρότητα, τοὺσ δ’ ἐναντίουσ ὁ πρὸσ τὴν σελήνην τῶν ἀσπίδων ἀντιφωτισμὸσ πολὺ πλείονασ ὁρᾶσθαι καὶ λαμπροτέρουσ ἐποίει. τέλοσ δὲ πανταχόθεν αὐτοῖσ, ὡσ ἐνέδοσαν, προσκειμένων τῶν πολεμίων φεύγοντεσ οἱ μὲν ὑπ’ ἐκείνων, οἱ δ’ ὑπ’ ἀλλήλων ἀπέθνησκον, οἱ δὲ κατὰ τῶν κρημνῶν ὀλισθαίνοντεσ· τοὺσ δ’ ἀποσκεδασθέντασ καὶ πλανωμένουσ ἡμέρασ ἐπιγενομένησ οἱ ἱππεῖσ καταλαμβάνοντεσ διέφθειρον.

ἐγένοντο δὲ νεκροὶ δισχίλιοι, καὶ τῶν περιγενομένων ὀλίγοι μετὰ τῶν ὅπλων ἀπεσώθησαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION