Plutarch, Νικίας, chapter 22

(플루타르코스, Νικίας, chapter 22)

ὁ μὲν οὖν Νικίασ πληγεὶσ οὐκ ἀπροσδοκήτωσ ᾐτιᾶτο τοῦ Δημοσθένουσ τὴν προπέτειαν· ἐκεῖνοσ δὲ περὶ τούτων ἀπολογησάμενοσ ἐκέλευσεν ἀποπλεῖν τὴν ταχίστην· οὔτε γὰρ ἄλλην ἀφίξεσθαι δύναμιν αὐτοῖσ, οὔτ’ ἀπὸ τῆσ παρούσησ τῶν πολεμίων κρατεῖν, ὅπου γε καὶ κρατοῦντασ ἐκείνων ἔδει μεταστῆναι καὶ φυγεῖν τὸ χωρίον, ἀεὶ μέν, ὡσ πυνθάνονται, βαρὺ καὶ νοσῶδεσ ὂν στρατοπέδῳ, νῦν δ’, ὡσ βλέπουσι, καὶ διὰ τὴν ὡρ́αν ὀλέθριον. μετοπώρου γὰρ ἦν ἡ ἀρχή·

καὶ πολλοὶ μὲν ἠσθένουν ἤδη, πάντεσ δὲ ἠθύμουν. ὁ δὲ Νικίασ χαλεπῶσ ἤκουε τὴν φυγὴν καὶ τὸν ἀπόπλουν, οὐ τῷ μὴ δεδιέναι τοὺσ Συρακουσίουσ, ἀλλὰ τῷ μᾶλλον τοὺσ Ἀθηναίουσ καὶ τὰσ ἐκείνων δίκασ καὶ συκοφαντίασ φοβεῖσθαι. δεινὸν μὲν οὖν οὐδὲν αὐτόθι προσδοκᾶν ἔφασκεν, εἰ δὲ συμβαίη, μᾶλλον αἱρεῖσθαι τὸν ὑπὸ τῶν πολεμίων θάνατον ἢ τὸν ὑπὸ τῶν πολιτῶν, οὐχ ὅμοια φρονῶν οἷσ ὕστερον ὁ Βυζάντιοσ Λέων εἶπε πρὸσ τοὺσ ἑαυτοῦ πολίτασ·

. περὶ μέντοι τόπου καὶ χώρασ εἰσ ἣν μετατάξουσι τὸ στρατόπεδον, βουλεύσεσθαι καθ’ ἡσυχίαν. ταῦτα δ’ αὐτοῦ λέγοντοσ ὁ μὲν Δημοσθένησ οὐδὲ τῇ προτέρᾳ γνώμῃ κατευτυχήσασ ἐπαύσατο βιαζόμενοσ, τοῖσ δ’ ἄλλοισ παρέσχε τὸν Νικίαν προσδοκῶντα καὶ πιστεύοντα τοῖσ ἔνδον οὕτωσ ἐρρωμένωσ ἀναμάχεσθαι περὶ τῆσ ἀποβάσεωσ·

διὸ καὶ συνεχώρησαν. ὡσ μέντοι στρατιὰ Συρακουσίοισ ἐπῆλθεν ἄλλη καὶ μᾶλλον ἥπτετο τῶν Ἀθηναίων ἡ νόσοσ, ἤδη καὶ τῷ Νικίᾳ συνεδόκει μεθίστασθαι, καὶ παρήγγειλε τοῖσ στρατιώταισ εὐτρεπεῖσ εἶναι πρὸσ ἀπόπλουν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION