Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 6 24:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 6 24:)

αὐτοὶ δὲ ὧδε διακείμενοι αἰσχυνθεῖεν ἄν, πρῶτον μὲν εἰ ὑπάρχοιεν πρὸσ αὐτοὺσ ἔχοντεσ οὕτωσ τινὲσ οἱούσ ἔφαμεν εἶναι οὓσ αἰσχύνονται. ἦσαν δ’ οὗτοι ἢ <οἱ> θαυμαζόμενοι ἢ θαυμάζοντεσ ἢ ὑφ’ ὧν βούλονται θαυμάζεσθαι, ἢ ὧν δέονταί τινα χρείαν ἧσ μὴ τεύξονται ἄδοξοι ὄντεσ, καὶ οὗτοι ἢ ὁρῶντεσ ὥσπερ Κυδίασ περὶ τῆσ Σάμου κληρουχίασ ἐδημηγόρησεν· ἠξίου γὰρ ὑπολαβεῖν τοὺσ Ἀθηναίουσ περιεστάναι κύκλῳ τοὺσ Ἕλληνασ, ὡσ ὁρῶντασ καὶ μὴ μόνον ἀκουσομένουσ ἃ ἂν ψηφίσωνται, ἢ ἂν πλησίον ὦσιν οἱ τοιοῦτοι, ἢ μέλλωσιν αἰσθήσεσθαι· διὸ καὶ ὁρᾶσθαι ἀτυχοῦντεσ ὑπὸ τῶν ζηλούντων ποτὲ οὐ βούλονται· θαυμασταὶ γὰρ οἱ ζηλωταί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION