Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 24 3:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 24 3:)

ἄλλοσ τὸ <τὸ> διῃρημένον συντιθέντα λέγειν ἢ τὸ συγκείμενον διαιροῦντα· ἐπεὶ γὰρ ταὐτὸν δοκεῖ εἶναι οὐκ ὂν ταὐτὸ πολλάκισ, ὁπότερον χρησιμώτερον, τοῦτο δεῖ ποιεῖν. ἔστι δὲ τοῦτο Εὐθυδήμου λόγοσ, οἱο͂ν τὸ εἰδέναι ὅτι τριήρησ ἐμ Πειραεῖ ἐστίν· ἕκαστον γὰρ οἶδεν. καὶ τὸν τὰ στοιχεῖα ἐπιστάμενον ὅτι τὸ ἔποσ οἶδεν· τὸ γὰρ ἔποσ τὸ αὐτό ἐστιν. καὶ ἐπεὶ τὸ δὶσ τοσοῦτον νοσῶδεσ, μηδὲ τὸ ἓν φάναι ὑγιεινὸν εἶναι· ἄτοπον γὰρ εἰ τὰ δύο ἀγαθὰ ἓν κακόν ἐστιν. οὕτω μὲν οὖν ἐλεγκτικόν, ὧδε δὲ δεικτικόν· οὐ γάρ ἐστιν ἓν ἀγαθὸν δύο κακά· ὅλοσ δὲ ὁ τόποσ παραλογιστικόσ. πάλιν τὸ Πολυκράτουσ εἰσ Θρασύβουλον, ὅτι τριάκοντα τυράννουσ κατέλυσε· συντίθησι γάρ. ἢ τὸ ἐν τῷ Ὀρέστῃ τῷ Θεοδέκτου· ἐκ διαιρέσεωσ γάρ ἐστιν· δίκαιόν ἐστιν, ἥτισ ἂν κτείνῃ πόσιν, ἀποθνῄσκειν ταύτην, καὶ τῷ πατρί γε τιμωρεῖν τὸν υἱόν, οὐκοῦν καὶ ταῦτα ἃ πέπρακται· συντεθέντα γὰρ ἴσωσ οὐκέτι δίκαιον. εἰή δ’ ἂν καὶ παρὰ τὴν ἔλλειψιν· ἀφαιρεῖ γὰρ τὸ ὑπὸ τίνοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION